تهیه و بررسی رفتار هیدرولیزی مشتقات پلی اتیلن گلیکول - ایبوبروفن

سه نوع مشتق پلیمری ایبوپروفن بر اساس حامل پلی اتیلن گلیکول تهیه شدند و رفتار هیدرولیزی آنها در محلول های بافری، و پلاسمای انسان مورد بررسی قرار گرفتند. برای تهیه مشتقات پلیمری ایبوپروفن ابتدا ترکیبات حد واسط هیدروکسی اتیل استر (HEE)، هیدروکسی اتیل آمید (HEA) و هیدروکسی اتیل تیواستر (HET) از ایبوپروفن تهیه و به مشتق مونومتوکسی پلی اتیلن گلیکول سوکسینات متصل شدند. پیش داروهای پلیمری حاصل در محلول هایی بافری (4، 7.8، 1=pH) و در پلاسمای انسان مورد هیدرولیز واقع شدند. نتایج نشان دادند که سرعت هیدرولیز و درصد آزاد شدن دارو در pHهای اسیدی و قلیایی تفاوت نسبتا محسوسی را از خود نشان می دهد. افزایش آرام سرعت هیدرولیز در مایعات بیولوژیکی حاکی از دخالت آنزیم ها در سرعت و درصد رهش دارو از پلیمر می باشد. سرعت هیدرولیز آنزیمی هر سه پلیمر در مقایسه با هیدرولیز شیمیایی افزایش تقریبا قابل ملاحظه ای دارد. زمان لازم برای آزاد شدن نصف داروی متصل به پلیمر در حدود 87.5 ساعت برای HETE-PEG، 150 ساعت برای HEA-PEG و 200 ساعت برای HEE-PEG می باشد.