بررسی شیوع کم وزنی نوزادان و برخی از عوامل خطر آن در شهر بابل در سال 1377

کم وزنی در هنگام تولد یکی از عوامل اصلی مرگ و میر نوزادان است. شیوع و عوامل خطر آن در جوامع مختلف متفاوت است. هدف از این مطالعه تعیین شیوع نوزادان کم وزن و برخی از عوامل خطر آن در شهر بابل است.

این بررسی به روش مقطعی با نمونه ای با حجم 1087 نوزاد که شامل کل زایمانهای سه ماه سال1377 می باشد، درزایشگاه های شهر بابل انجام گرفته است. اطلاعات آن با اندازه گیری وزن هنگام تولدو مصاحبه با مادر جمع آوری شده است. تجزیه و تحلیل آماری داده ها با استفاده از مدل رگرسیون لجستیک انجام گرفته است.

نتایج نشان می دهد که نسبت نوزادان کم وزن 2/6 درصد با حدود اطمینان 95 درصد (6/7% و 8/4%) است. نسبت شانس Odds Ratio (OR) خطر کم وزنی در دخترها 84درصد بیشتر از پسرها است (84/1OR= و 02/0P=). شانس خطر در نوزادان دو یا چند قلو 9/15 برابر و در نوزادان با سن جنین کمتر از 37 هفته 8/9 برابر است(0001/0 P=). این خطر در مادران با 4-2 زایمان در مقایسه با مادران اول زا به نسبت 40 درصد کاهش یافته است (60/0 OR= و07/0P=) در حالیکه برای زایمان پنجم و بالاتر این خطر بطور معنی داری افزایش یافته است (89/3 OR= و 001/0P=). سن کمتر از 19 سال مادر و بی سواد بودن مادر خطر کم وزنی را افزایش داده اند ولی اثر معنی داری یافت نشده است. در تحلیل رگرسیونی چندگانه به روش گام به گام به ترتیب سن جنین از 37 هفته (1/10OR=)، دو یا چند (61/16OR=) و دختر بودن نوزاد (99/1OR=) خطر کم وزنی را بطور معنی داری افزایش داده اند.

لذا پیشگیری از زایمان های زودرس و اجرای برنامه های آموزش بهداشت برای گروه های پرخطر بویژه مادران باردار باسطح سوادپایین و مادران جوان با سن کمتر از 19 سال و مادران اول زا می توانند نقشی موثردر پیشگیری از نوزادان کم وزن داشته باشند.