بررسی مقدماتی دقت تشخیصی مقیاس هایAAS، MAC-R، و APS

هدف پژوهش حاضر، بررسی دقت تشخیصی سه مقیاس پذیرش اعتیاد (AAS)، استعداد اعتیاد (APS)، و مقیاس تجدید نظر شده می بارگی مک اندرو (MAC-R)، و تعیین نقطه برش مناسب برای این سه مقیاس بود. تعداد 140 دانشجوی دانشگاه تهران و 81 معتاد داوطلب ترک که با دانشجویان در یک گروه سنی قرار داشتند، در دوگروه افراد بهنجار و افراد معتاد مورد بررسی قرار گرفتند. از آنجا که این مقیاس ها از MMPI-2 که برای تشخیص اختلال های روانی به کار می رود، مشتق شده اند، قبل از انجام این پژوهش، به صورت مقدماتی، دقت تشخیصی این مقیاس ها در مورد افراد دارای اختلال روانی (78 نفر) و افراد معتاد (81 نفر) مورد بررسی قرار گرفت. AAS از دقت تشخیصی خوب و MAC-R از دقت تشخیصی متوسطی در تمیز افراد دارای اختلال روانی و افراد معتاد برخوردار بود. پس از این مطالعه اولیه، دقت تشخیصی این سه مقیاس در تشخیص دانشجویان از افراد معتاد مورد بررسی قرار گرفت. تنها، مقیاس AAS برحسب ضریب آلفای کرونباخ، از همسانی درونی قابل قبولی برخوردار بود. تفاوت میانگین نمره های افراد بهنجار و معتاد در هر سه مقیاس، از لحاظ آماری معنا دار بود. نتایج حاصل از تحلیل مشخصه های عملیاتی گیرنده (ROC) و تحلیل حساسیت نشان داد که مقیاس AAS در بین این سه مقیاس، از بالاترین دقت تشخیصی برخوردار است و به نظر می رسد ابزار تشخیصی و غربالی مناسبی برای سوء مصرف مواد باشد. در مقابل، APS کمترین دقت تشخیصی را داشت و در نتیجه از لحاظ بالینی، ابزار مناسبی برای تشخیص نیست.