اثر اسیدهای چرب فرار بر تولید پلی هیدروکسی آلکانوات ها با استفاده از لجن فعال

پلی هیدروکسی آلکانوات ها (PHAs) پلیمرهای زیست تخریب پذیری هستند که به وسیله میکرواورگانیسم ها و در شرایط خاص تولید می شوند. هدف از انجام این پژوهش، بررسی اثر اسیدهای چرب فرار بر کمیت و کیفیت پلیمر تولیدی با استفاده از لجن فعال بوده است. بر اساس نتایج به دست آمده وجود اسیدهای چرب فرار در ترکیب خوراک راکتور ناپیوسته مرحله ای در مقایسه با هنگامی که فقط از ساکاروز به عنوان منبع کربن استفاده می شد. باعث افزایش 90 تا 130 درصدی بازده پلیمر تولیدی شده است. غلظت منبع کربن اضافه شده در راکتور تولید پلیمر نیز یکی از عوامل موثر در تولید PHAS است. هنگامی که استات و پروپیونات به تنهایی به عنوان منبع تامین کربن راکتور تولید پلیمر استفاده شدند، غلظت بهینه این دو اسید به ترتیب در محدوده 35-30 و mgC/L.h.g.SS 20-15 معین شده است. همچنین بر اساس نتایج این پژوهش، تغییر ترکیب خوراک راکتور تولید پلیمر بر کمیت و کیفیت محصول موثر است، به طوری که افزایش نسبت پروپیونات به استات باعث کاهش مقدار PHAS و همچنین افزایش نسبت 3 هیدروکسی والرات به 3 هیدروکسی بوتیرات پلیمر تولیدی می شود. نتایج نشان می دهد حداکثر مقدار PHAS هنگامی حاصل شده که سدیم استات به تنهایی به عنوان منبع تامین کربن استفاده شده است. همچنین، با افزایش مقدار پروپیونات از صفر به 100 درصد ن در سوبسترا سبت جرمی 3 هیدروکسی والرات از 6 به 85 درصد افزایش یافته است.