بررسی ساختار لرزه ای پوسته در شمال شرق پهنه ایران مرکزی و پهنه بینالود با استفاده از روش تحلیل توابع گیرنده دورلرزه ها

در این بررسی، ساختار سرعت لرزه ای پوسته و عمق موهو در مناطقی از شمال شرق ایران با استفاده از روش تحلیل توابع گیرنده دورلرزه ها در زیر 9 ایستگاه لرزه نگاری محاسبه شده است. این ایستگاه ها به منظور مطالعات لرزه ای از جمله مطالعات پوسته، به گونه ای در شمال شرق ایران نصب شد که چهار ایستگاه در پهنه سبزوار تکنار و پنج ایستگاه در پهنه بینالود قرار گرفت. روش تحلیل توابع گیرنده روش سودمندی برای به دست آوردن ساختار سرعتی پوسته و عمق موهو با استفاده از دورلرزه ها است، لذا از این روش برای به دست آوردن ساختار پوسته در منطقه مورد مطالعه استفاده شده و بیش از 40 دورلرزه به منظور به دست آوردن توابع گیرنده و تجزیه و تحلیل آنها مورد استفاده قرار گرفته است. براساس نتایج حاصل از این پژوهش، عمق موهو در پهنه سبزوار- تکنار 46 تا 48 کیلومتر برآورد شده و برای پوسته در این نواحی، سه قسمت عمده شامل پوسته فوقانی با سرعت موج برشی 9/1 تا 1/3 کیلومتر بر ثانیه و ضخامتی در حدود 11 کیلومتر، پوسته میانی با سرعت موج برشی 0/3 تا 5/3 کیلومتر بر ثانیه و ضخامت 18 کیلومتر و پوسته تحتانی با سرعت موج بررشی6/3 تا 6/4 کیلومتر بر ثانیه و ضخامتی در حدود 18 کیلومتر پیشنهاد شده است. در منطقه بینالود عمق موهو در حدود 48 تا 50 کیلومتر تعیین شده است. علاوه بر این، سه قسمت اصلی در ساختار پوسته بینالود تشخیص داده شده که شامل پوسته فوقانی با سرعت موج برشی بین 4/2 تا 3/3 کیلومتر بر ثانیه و ضخامتی در حدود 10 کیلومتر، پوسته میانی با سرعت موج برشی 0/3 تا 5/3 کیلومتر بر ثانیه و ضخامتی در حدود 22 کیلومتر و پوسته تحتانی با سرعت موج برشی 6/3 تا 6/4 کیلومتر بر ثانیه و ضخامتی در حدود 17 کیلومتر هستند.