حذف لوله بینی- معده ای بعد از اعمال جراحی رزکسیون مری: کارآزمایی بالینی تصادفی

کانسر مری یکی از شناخته شده ترین سرطان هایی است که انسان را گرفتار می کند. در درمان کانسر مری از روش های جراحی بسیاری استفاده می شود که اکثر این روش ها بر اساس مشخص کردن مری (از طریق قفسه سینه، شکم یا هر دو)، خارج کردن مری و جایگزینی آن با عضو دیگری (اکثرا معده یا کولون) می باشند. در اکثر این روش ها جراحان به طور روتین از لوله بین-معده ای در حین و بعد از عمل استفاده می کنند بدون اینکه در کتب رفرانس تاکید اساسی روی استفاده از آنها وجود داشته باشد. جراحان از لوله NG جهت جلوگیری از اتساع حاد معده به دلیل ایلئوس و پیشگیری از تهوع و استفراغ بیمار و همچنین جلوگیری از تخریب و نشت آناستوموز به دلیل اتساع دستگاه گوارش استفاده می نمایند. استفاده از لوله NG برای دکمپرسیون دستگاه گوارشی اولین بار در سال 1921 توسط Levin شرح داده شد و بعدها توسط Wangesteen و Pain به صورت روتین درآمد. پس از آن این لوله توسط اکثر جراحان به طور روتین جهت اعمال جراحی شکمی استفاده می شد. از سال 1960 با تحقیقات گسترده تری که در این زمینه انجام شد استفاده روتین از لوله NG جهت دکمپرسیون دستگاه گوارشی بعد از عمل زیر سئوال رفت.