مقایسه حساسیت و ویژگی روش های تشخیصی توکسوپلاسموز براساس سنجش IgC و IgM

توکسوپلاسموز از جمله بیماری های مشترک انسان و حیوان است که انتشار وسیعی دارد و در اثر آلودگی به تک یاخته انگلی توکسوپلاسماگوندی(Toxoplasma gondi) ایجاد می شود. اکثر آزمایشگاه های تشخیص طبی، در تشخیص این بیماری با مشکلاتی روبه رو هستند. هدف از انجام این مطالعه، مقایسه حساسیت و ویژگی روش های تشخیصی متداول و غیرمتداول توکسوپلاسموز براساس سنجش IgG و IgM و معرفی برترین روش می باشد.
در این مطالعه تحلیلی مقایسه ای، از 100 مراجعه کننده مشکوک به علائم توکسوپلاسموز اکتسابی (براساس نظر پزشک) به دو آزمایشگاه در شهرستان های کرج و تهران که جهت انجام تست توکسوپلاسموز معرفی شده بودند، نمونه سرمی تهیه شد. سپس نمونه های سرمی از نظر وجود یا عدم وجود IgG و IgM، به روش های ELISA(Enzyme-linked immunoadsorbent assay)، CLIA(Chemiluminescence)، ELFA(Enzyme linked fluorescent assay) و IFA(Indirect fluorescenct assay) مورد آزمایش سرولوژیک قرار گرفتند و از آزمون آماری Chi-square جهت مقایسه آنها استفاده گردید.
در مقایسه با روش IgG ELFA، روش IgG CLIA دارای بیش ترین حساسیت، ویژگی و ارزش اخباری مثبت و منفی(100%) بود. در مقایسه با روش IgM ELFA، روش های IgM ELISA و IgM CLIA دارای حساسیت یکسان(92%) بودند ولی ویژگی روش IgM ELISA(100%)، بیش تر از روش IgM CLIA(3/97%) بدست آمد. همچنین ارزش اخباری مثبت و منفی در روش IgM ELISA، به ترتیب 100% و 4/97% و در روش IgM CLIA، به ترتیب 96% و 98% بدست آمد.
با وجود اینکه نتایج بدست آمده از روش های مورد مقایسه در این مطالعه تقریبا نزدیک به یکدیگر می باشند، ولی روش های اتوماتیک(ELFA و CLIA) به دلیل قابلیت تکرارپذیری بالا، پائین بودن هزینه پرسنلی، صرفه جویی در وقت و غیره، ارجح می باشند؛ لذا پیشنهاد می شود که از این روش ها جهت تشخیص توکسوپلاسموز استفاده شود. یادآور می گردد جهت اندازه گیری IgM، روش های مزبور مناسب ترین روش های تشخیصی هستند.