بررسی میزان آگاهی و استفاده از پزشکی مبتنی بر شواهد در بین دستیاران

پزشکی مبتنی بر شواهد (Evidence Based Medicine، EBM)، عبارت از استفاده دقیق از بهترین شواهد پژوهشی در تصمیم گیری در مورد یک بیمار خاص میباشد که به دلیل اهمیت، در سالهای اخیر توجه زیادی به آن شده است. این مطالعه به منظور تعیین میزان آگاهی و استفاده دستیاران بالینی به عنوان یکی از مهمترین گروه های آموزش دهنده و آموزش گیرنده، از پزشکی مبتنی بر شواهد صورت گرفت.
این بررسی یک مطالعه مقطعی است که نمونه آن 71 نفر از دستیاران تخصصی دانشگاه علوم پزشکی شیراز در سال 1385 بودند.
داده ها توسط پرسشنامهای که روایی محتوای آن به وسیله صاحبنظران و پایایی ثبات درونی آن در یک مطالعه اولیه مورد تایید قرار گرفت، جمع آوری گردید.
نتایج به دست آمده حاکی از آن است که 9/93 درصد از دستیاران معتقد بودند استفاده از نتایج تحقیقات میتواند سبب بهبود تصمیمگیری روزانه آنان گردد، لیکن 3/80 درصد از آنان آموزش مدونی در زمینه پزشکی مبتنی بر شواهد ندیده بودند. 85 درصد از پاسخ دهندگان به اینترنت دسترسی داشتند، لیکن بیش از 70 درصد از آنان از منابع پزشکی مبتنی بر شواهد بی اطلاع بودند و 9/60 درصد اعلام کردند که در سال گذشته کمتر از 10 بار از مدلاین (Medline) یا سایر موتورهای جستجوی اطلاعات پزشکی جهت بیماران خود استفاده کرده بودند.
نتایج این بررسی نشان داد که دستیاران تخصصی با وجود نگرش مثبت نسبت به پزشکی مبتنی بر شواهد و دسترسی به اینترنت جهت تصمیمگیری بالینی، عملا از پزشکی مبتنی بر شواهد استفاده نمیکنند و همچنین از سایتهای تخصصی پزشکی مبتنی بر شواهد بی اطلاع هستند. شاید علت این امر این باشد که آموزش مدونی در این زمینه ندیدهاند. به دلیل اهمیت این گروه در تصمیم گیری های بالینی و همچنین آموزش رده های پایینتر، نیاز مبرمی به آموزش جامع و صحیح در خصوص استفاده از پزشکی مبتنی بر شواهد در این گروه وجود دارد.