تنظیم خانواده و مبانی مشروعیت آن از دیدگاه علمای امامیه

خانواده، به عنوان زیربنای حیات اجتماعی و عامل تکثیر نسل از جایگاه ویژه ای برخوردار است. از آن رو که تنظیم خانواده از مسائل مبتلابه جوامع امروزی و دامنگیر اغلب خانواده ها می باشد لازم است کاربرد ابزار و شیوه های متنوع به کار رفته در این زمینه از منظر شرعی و فقهی تبیین شود. تنظیم خانواده، به معنای ارادی کردن تعداد فرزندان و ابعاد خانواده یا به دیگر سخن، همان «کنترل موالید» است، اما به دلیل آنکه اغلب در جهت تقلیل باروری ضرورت یافته، احکام مربوط به آن نیز در همان جهت بررسی و تبیین خواهد شد.
مهم ترین ماخذ در تحصیل حکم شرعی مسئله، روایات متعددی است که با موضوع «عزل» از بیانات حضرات معصومین(علیهم السلام) به دست آمده و ادله متقنی بر جواز عزل محسوب می شوند. از این رو، برخی از صاحب نظران برآنند که می توان سایر شیوه های جلوگیری از بارداری را که اساس آن به مانند روش عزل بر مبنای ممانعت از ترکیب نطفه باشد، با رعایت برخی شرایط جایز شمرد. البته علاوه بر شرایط بیان شده، برنامه تنظیم خانواده باید با رضایت و اذن همسر (شوهر) صورت بگیرد