تعیین نوع کاربری و پوشش اراضی بوسیله داده های لندسیت با استفاده از روش شیء گرا (منطقه کاشان)

پدیده های بیو فیزیکی و دست ساخت بشر توسط روش های پردازش تصویر قابل شناسایی و تفکیک می باشند. شناسایی پدیده هایی مانند کاربری و پوشش اراضی به روش های سنتی وقت گیر و پر هزینه است. درحالی که روش های رقومی استخراج اطلاعات از داده های دورسنجی سریعتر و کم هزینه تر می باشد. امروزه، سنجنده های ماهواره ای علاوه بر ثبت اطلاعات طیفی، قادر به جمع آوری اطلاعات مکانی از پدیده های سطح زمین نیز می باشند، از طرفی، طبقه بندی این داده ها تنها با تکیه بر اطلاعات طیفی، ممکن است نتیجه رضایت بخشی نداشته باشد. بنابراین بکارگیری روشی که بتواند علاوه بر داده های طیفی، اطلاعات مکانی، الگو و بافت پدیده ها را هم در فرآیند طبقه بندی دخالت دهد، می تواند نتایج قابل قبولی را ارایه نماید. یکی از روش هایی که این قابلیت را دارد طبقه بندی داده ها به روش شی گرا می باشد. در این تحقیق به منظور طبقه بندی تصاویر لندست 7(ETM+) منطقه خشک کاشان و تفکیک پوششهایی از قبیل پوسته های نمکی، تپه های ماسه ای، خاکهای شور و غیر شور، روش فوق با استفاده از نرم افزارCognition بکار گرفته شد. نمونه های آموزشی به کمک اطلاعات میدانی، عکسهای هوایی و تصویر رنگی کاذب بر روی صفحه نمایشگر انتخاب گردیدند. تصاویر طبقه بندی و سپس صحت طبقه بندی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج این تحقیق نشان داد روش شی گرا با دقت کلی 95 درصد، کاربری ها و پوششهای اراصی را تفکیک و طبقه بندی نموده است. مقایسه واقعیتهای زمینی و مشاهدات میدانی با نقشه حاصل از طبقه بندی هم بیانگر دقت بالای این روش برای طبقه بندی کاربری و پوشش اراضی می باشد. به طور کلی می توان گفت روش شی گرا برای شناسایی کاربری ها در مناطق خشک و نیمه خشک مناسب می باشد.