معرفت شناسان

لائودن، فیلسوف علم آمریکایی، متولد 1941 است. او از دانشگاه پرینستون امریکا دکترا گرفته است و در دانشگاه های پیتسبورگ و هاوایی تدریس کرده است. اثر اصلی او در فلسفه علم کتاب پیشرفت و مسائل آن (Progress and Its Problems) است که بار نخست در 1977 از سوی انتشارات دانشگاه کالیفرنیا منتشر شده است. (بعد از این در روایت آرای لائودن به این کتاب ارجاع خواهیم داد). او در آغاز پیش گفتار همین اثر از بخت نیک خودش یاد می کند که فرصت یافته است شاگرد یا همکار بسیاری از محققانی باشد که حاصل تحقیقاتشان در شکل گیری هویت تاریخ و فلسفه علم معاصر نقش اصلی را داشته است. او از جمله از این متفکران نام می برد: کارل همپل، تامس کوهن، بوخندال، پاول فایرابند، کارل پوپر، ایمره لاکاتوش، آدولف گرونباؤم (Adolf Grünbaum). لائودن یادآوری می کند که همه این متفکران در «آموزه های التقاطی» کتابش اثر داشته اند (ص ix). لائودن اظهار می دارد نمی تواند معین کند که رهیافت اش به علم تا چه اندازه به هر یک از این متفکران مدیون است؛ اما در حالت کلی دین کتاب به آنها بزرگ و فوق العاده است: «هر اصالتی که ممکن است در این کتاب باشد تقریبا به طور کامل از بصیرت ها و بینش ها (و در پاره ای موارد