عملکرد بیولوژیکی راکتور چند محفظه بی هوازی در تصفیه شیرابه

شیرابه محل دفن، یکی از آلوده ترین انواع فاضلاب می باشد که به دلیل استفاده وسیع از لندفیل های شهری برای دفع نهایی پسماندها، نگرانی های بهداشتی و زیست محیطی فراوانی ایجاد کرده است. در این تحقیق، شیرابه محل دفن شیراز با موفقیت و با استفاده از راکتور ABR چهار محفظه ای با حجم 64 لیتر و زمان ماند هیدرولیکی 4 روز، مورد تصفیه بیولوژیکی قرار گرفت. راکتور در بارگذاری های آلی 2/1، 2، 3، 5 و 75/7 کیلوگرم COD بر مترمکعب در روز، به ترتیب 38/82، 19/85، 53/82، 22/82 و 12/80 درصد COD را تصفیه کرد. با نمونه گیری و انجام آزمایش مشخص شد که فعالیت اسیدسازی در محفظه اول راکتور حداکثر بوده و کمترین میزان pH برابر با 54/6 در این محفظه اندازه گیری شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که میزان قلیاییت شیرابه در ABR به دلیل شکل گیری قلیاییت آمونیاکی افزایش یافته و به مقدار خروجی حداکثر 6291 میلی گرم در لیتر (برحسب کربنات کلسیم) در بارگذاری آلی 75/7 کیلوگرم COD بر مترمکعب در روز رسید. در این تحقیق، خصوصیات هیدرودینامیکی و قابلیت بیولوژیکی راکتور چند محفظه بی هوازی (ABR) نیز مورد بررسی قرار گرفت. با انجام آزمایش های توزیع زمان ماند (RTD) به روش پله ای بر روی راکتور، پس از رسم نمودار و مقایسه آزمایش با مدل نظری، نتایج نشان داد که تعداد راکتورهای CFSTR متوالی مدل، برابر با تعداد محفظه های ABR می باشد(N=4).