مقایسه ی مقاومت به شکست دو گونه روکش IPS Empress2 و IPS e.max press در بازسازی های تمام سرامیکی

بیان مساله: یکی از دشواری های بزرگ روکش های تمام سرامیکی امکان شکستن آنها در برابر نیروهای کناری است. با این حال، اطلاعات کافی درباره ی مقاومت انواع روکش تمام سرامیکی در برابر شکست در دسترس نیست.
هدف از این بررسی آزمایشگاهی مقایسه ی مقاومت به شکست و تعیین شایع ترین نقاط شکست در دو گونه روکش تمام سرامیکی بود.
مواد و در این بررسی تجربی، 10 روکش کاملا قرینه، از جنس IPS Empress2 وIPS e.max press بر روی یک الگوهای آزمایشگاهی از جنس کروم کبالت مربوط به دندان سانترال بالا ساخته شد، که دارای دو میلی متر تراش اینسایزال و مارژین دیپ چمفر بود. ضخامت کور7 /0تا 8/0 میلی متر بوده و روی آن پرسلن به صورت لایه لایه قرار گرفت. همه ی روکش ها با سمان رزینی دوال کیور وارولینک2 (Dual Cure Variolink II) بر روی دای چسبانده و به وسیله دستگاه Universal Testing Machine آزمون با سرعت 1 میلی متر بر دقیقه و نیروی فشاری برابر پنج کیلوگرم با زاویه ی 30 درجه در سطح پالاتال تا زمان شکست روکش در زیر نیروی فشاری قرار گرفتند. سپس، نمونه ها از نظر جای شکست با مشاهده بررسی شدند. واکاوی آماری داده ها به وسیله ی آزمون نمونه ی تی مستقل (Indipendent Sample T-Test) انجام گرفت (05/0=α).
میانگین نیروی منجر به شکست برای IPS Empress2، 385 نیوتن (96/79SD=) و برای IPS e.max press، 380 نیوتن (28/106SD=) بود. شایع ترین جای شکست در دو گروه، لبه ی اینسایزال و سطح باکال بود. میزان نیروی منجر به شکست در دو گروه با هم اختلاف آماری معنادار نداشت (05/0

نتیجه گیری

با توجه به این که، میانگین مقاومت به شکست دو روش بسیار بیشتر از نیرو های موجود در درون دهان است، بنابراین هر دوی آنها برای ساخت روکش های تمام سرامیک در ناحیه ی دندان های جلویی مناسب هستند.