بررسی اثر شدت تابش نور و لاینر قابل سیلان (Flowable) بر ریزنشت ترمیم های کلاس v کامپوزیت رزین

بیان مساله: فشار انقباض پلیمریزاسیون در کامپوزیت های نوری مهم ترین عامل ایجاد ریزنشت در ترمیم های کامپوزیت است. مهار و آزادسازی این فشار باعث کاهش ریزنشت می گردد.
هدف از انجام این پژوهش، بررسی اثر شدت تابش نور و نیز، کاربرد کامپوزیت فلو بر میزان ریزنشت حفره های کلاس V ترمیم شده با یک کامپوزیت میکروهیبرید است.
مواد و در این بررسی تجربی، 56 دندان انسیزور سالم گاو انتخاب گردیده و در سطح باکال آنها حفره های کلاس V با ابعاد استاندارد تراشیده شد. دندان ها به روش تصادفی به چهار گروه 14 تایی بخش شدند. در گروه 1: کیورینگ معمول، در گروه 2 کیورینگ دو مرحله ای (soft-start) انجام و حفره ها با اکسایت (Excite) و کامپوزیت میکروهیبرید تتریک سرام (Tetric ceram) ترمیم شدند. در گروه 3 و 4، مانند دو گروه پیشین، از دو روش کیورینگ استفاده شد، اما در ترمیم حفره ها یک لایه ی کامپوزیت تتریک فلو (Tetric flow) نیز، به کار رفت. نمونه ها پس از 24 ساعت نگهداری در آب 37 درجه ی سانتی گراد در زیر 500 سیکل دمایی قرار گرفتند. سپس، 24 ساعت در محلول دو درصد متیلن بلو قرار گرفتند. همه ی نمونه ها در راستای باکولینگوالی برش داده شدند و برای بررسی نفوذ رنگ، در زیر استریومیکروسکوپ قرار گرفتند. برای مقایسه ی ریزنشت در میان گروه ها، از آزمون های آماری کروسکال والیس (Kruskal-Wallis) و مان- ویتنی (Mann-Whitney) استفاده شد.
ریزنشت در همه ی گروه ها در لبه ی لثه ای به گونه ای معنادار بیشتر از لبه اینسایزالی بود (05/0p<). میزان ریزنشت در لبه ی لثه ای با کاربرد لاینر فلو و کیورینگ دو مرحله ای، افزایشی معنادار نشان داد (05/0p<).
برپایه ی نتایج این بررسی، کیورینگ دو مرحله ای و کاربرد لاینر فلو باعث افزایش چشمگیر ریزنشت لبه ی لثه ای گردید.