روش شبه دائمی برای طراحی و کنترل معکوس یک محفظه تابشی دو بعدی در حالت گذار

در این مقاله، از یک روش بهینه سازی برای یافتن توان حرارتی گذاری گرمکن ها در یک محفظه تابشی استفاده می شود، به گونه ای که توزیع گذاری شار حرارتی و توان صدور مطلوب روی سطح محصول (سطح طراحی) به دست آید. مساله مستقیم با استفاده از یک روش شبه دایمی برای حل معادلات انتقال تابش در یک محفظه دو بعدی حل می شود و ضرایب دید با استفاده از روش تارهای متقاطع هاتل محاسبه می شوند. از روش گرادیان مزدوج برای کمینه کردن یک تابع هدف مناسب که به صورت مجموع مربعات تفاضل شار حرارتی مطلوب و شار حرارتی محاسبه شده روی سطح طراحی تعریف می شود، استفاده می گردد. هدف از این مساله، طراحی بهینه سیستم های حرارتی، نظیر کوره های صنعتی است، به طوری که شرایط حرارتی گذاری مطلوب را روی سطح محصول در یک فرایند حرارتی مثل پوشش سطح، پخت صنعتی و خشک کردن فراهم سازد.