بررسی تاثیر استفاده کوتاه مدت از دو نوع زانوبند نئوپرن نرم و سخت بر درک حس وضعیت مفصل زانو متعاقب جراحی بازسازی رباط متقاطع قدامی

هدف از این تحقیق، مقایسه تاثیر دو نوع زانوبند نئوپرن نرم (حمایت کننده) و سخت (ثبات دهنده) بر حس وضعیت مفصل زانوی بیمارانی است که تحت عمل جراحی بازسازی رباط صلیبی قدامی قرار گرفته اند. حس وضعیت مفصل با گونیامتر الکتریکی به روش آزمایش بازسازی فعال زاویه هدف در زنجیره باز حرکتی اندازه گیری شد. زاویه های هدف 30، 45 و 60 درجه خمیدگی زانو مورد استفاده قرار گرفت. 11 بیمار مرد (با متوسط سن 6/4? 8/30 سال و وزن 9? 75 کیلوگرم) متعاقب جراحی بازسازی رباط متقاطع قدامی (به روش BPTB) قبل از پوشیدن زانوبند، بعداز 30 دقیقه پوشیدن زانوبند و پس از برداشتن زانوبند مورد آزمایش قرار گرفتند. این آزمایش ها در سه وضعیت با زانوبند نئوپرن نرم، با زانوبند نئوپرن سخت و بدون زانوبند با فاصله زمانی 24 ساعته انجام شد. میانگین های خطای مطلق بازسازی زاویه هدف پس از 5 بار تکرار آزمایش تجزیه و تحلیل آماری شد. نتایج آماری نشان داد که استفاده از زانوبند نئوپرن سخت در زاویه 30 درجه موجب بهبود معنی دار حس وضعیت مفصل زانو می شود (05/0P<). این بهبود حس وضعیت مفصل پس از برداشتن زانوبند نئوپرن سخت از بین می رفت.