کاربرد داپلر ترانس کرانیال در ارزیابی خطر سکته مغزی در بیماران با دریچه مکانیکی میترال

مشاهده سیگنالهای میکروآمبولی توسط فن آوری داپلر ترانس کرانیال در عروق مغزی بیماران دارای دریچه مکانیکی قلب یافته بسیار شایعی است. تقریبا تمامی این سیگنالها بدون علائم و نشانه های بالینی هستند. هدف از این مطالعه، ارزیابی داپلر ترانس کرانیال در تعیین احتمال سکته مغزی بیماران با دریچه مکانیکی قلب است.
این مطالعه توصیفی، بر روی 22 بیمار دریچه میترال از نوع سن جود در سال 1384 انجام شد. شیوع و INR فرکانس سیگنالهای میکروآمبولی در مدت یک ساعت و مونیتورینگ شریان مغزی میانی و زمان پروترومبین و بیماران در زمان مونیتورینگ بررسی شده است. رابطه وقوع سکته مغزی (International Normalized Ratio) بعد از تعویض دریچه، شدت درمان ضدانعقادی و فیبریلاسیون دهلیزی بر میانگین رتبه فرکانس سیگنالهای فوق 0 معنی دار / کمتر از 05 P برای تجزیه تحلیل آماری بکار گرفته شد و Mann-Whitny مورد توجه قرار گرفت. آزمون تلقی شد. 77 % از بیماران سیگنالهای میکروآمبولی را در مونیتورینگ عروقی داشتند. میانگین رتبه فرکانس سیگنالهای 11 بود / 14 و در سایر بیماران 23 / میکروآمبولی در بیماران با سابقه سکته مغزی بعد از تعویض دریچه میترال، 25 2 میانگین رتبه فرکانس / بزرگتر از 5 INR کمتر از 22 و PT که تفاوت آن معن یدار نم یباشد. در 6 نفر از بیماران با 10 بوده / 2 میانگین رتبه فوق 97 / کمتر از 5 INR کمتر از ثانیه و PT 12 و در 16 نفر با / سیگنالهای میکروآمبولی 92 است که تفاوت آن معنی دار نیست. در 13 نفر از بیماران ما با فیبریلاسیون دهلیزی میانگین رتبه فرکانس سیگنالهای 10 بود که تفاوت معنی داری ندارد. / 11 و در 9 نفر بدون فییریلاسیون دهلیزی میانگین رتبه آن 94 / میکروآمبولی 88 سیگنالهای میکروآمبولی ثبت شده در عروق مغزی بیماران دارای دریچه مکانیکال قلب، ماهیت فیبرینی نداشته و فرکانس این سیگنالها نیز بیانگر خطر ایجاد سکته مغزی در این بیماران نم یباشد. بنابراین انجام داپلر ترانس کرانیال در این بیماران ارزش بالینی نداشته و نم یتواند راهنمای پزشک در مورد شدت درمانهای ضدانعقادی در این بیماران باشد.