بررسی غلظت سرمی TNF-α در بیماران مبتلا به هپاتیت C مزمن و ارتباط آن با ایجاد فیبروز کبدی

پلی مرفیسم های ژن TNF می توانند بر فعالیت ویروس هپاتیت C در بیماری مزمن کبدی تاثیر بگذارند. در این مطالعه ارتباط بین سطح سرمی TNF-α و بیماری هپاتیت مزمن C مورد بررسی قرار گرفت.

ارتباط بین سطح سرمی TNF-α و مرحله بندی فیبروز/نکروز التهابی و همچنین ارتباط آن با اندکس های آنتروپومتریک (اندکس توده بدن (BMI)، نسبت دور کمر به لگن (WHR)، دور کمر، دورلگن، سن و جنس)، اندکس های بیوشیمیایی (سطح سرمی تری گلیسیرید، کلسترول، FBS، HOMA-IR، AST و ALT، انسولین، پپتید–C، سطح HOMA-IR، شمارش پلاکت و INR) و سایر یافته های آسیب شناسی (رسوب آهن در کبد، استئاتوز) در 60 بیمار مبتلا به هپاتیت C بررسی شد.

میانگین سنی بیماران در زمان مطالعه 8/11±6/36 سال و میانگین سنی بیماران در زمان تشخیص هپاتیت C 6/10±9/34 سال بود. 50 بیمار (3/83%) مرد و 10 بیمار (7/16%) زن بودند. میانگین سطح سرمی TNF-α pg/ml30± 13/31 (محدوده طبیعی: pg/ml 66-5) بود. سطح سرمی TNF-α ارتباط معنی داری با متغیرهای دموگرافیک (سن، وزن، قد، BMI، WHR، دور کمر و دور ران)، متغیرهای بیوشیمیایی (تری گلیسیرید، کلسترول، FBS، HOMA-IR، انسولین، پپتید C، پلاکت، INR، فریتین، ترانسفرین، آهن سرم) و نمره دهی آسیب شناسی، stage، grade و وجود استئاتوز و رسوب آهن در کبد نداشت. سطح سرمیTNF-α با مصرف مواد مخدر و الکل ارتباط آماری معنی داری داشت (به ترتیب 008/0=P و 017/0=P). با استفاده از مدل رگرسیون خطی، FBS، تری گلیسیرید، آهن سرم، پپتید C، قد و بیلی روبین توتال و مستقیم ارتباط معنی داری با سطح سرمی TNF-α داشتند (به ترتیب 12/0=P، 12/0=P، 12/0= P،040/0= P،049/0= P،046/0= P،045/0=P).

TNF-α سرمی با قند ناشتای خون، تری گلیسیرید، آهن سرم، پپتید C، بیلی روبین توتال و مستقیم، قد، مصرف الکل و مواد مخدر در ارتباط است و ارتباط معنی داری با مرحله بندی فیبروز/ نکروز التهابی کبد ندارد.