اثر دوره های کوتاه مدت اسیکمی بر کاهش ایسکمیک بعدی در کلیه موش صحرایی

اعمال دوره های کوتاه مدت ایسکمی-خونرسانی مجدد (IR) قبل از یک واقعه IR جدی تر که به آن ischemic preconditioning (IPC) گفته می شود؛ می تواند از شدت آسیب IR قلب، مغز و بسیاری از بافتهای دیگر بکاهد. هدف از تحقیق فعلی بررسی تاثیر دوره های 2 دقیقه یی ایسکمی گذرا بر آسیب IR کلیوی بعدی در موش صحرایی بود.

آسیب IR کلیوی موشهای صحرایی نر که کلیه راست آنها خارج شده بود مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور شاخصهای کراتینین (Cr) و اوره پلاسما، کلیرانس کراتینین، کسر دفع سدیم و اسکور آسیب بافتی (اسکور جابلونسکی؛ 4-0) در گروه های ذیل مورد مقایسه قرار گرفتند: گروه IR (40 دقیقه ایسکمی کلیوی -24 ساعت خونرسانی مجدد)، گروه شم (عدم IR)، و گروه IPC (اعمال سه دوره 2 دقیقه ایسکمی – 5 دقیقه خونرسانی مجدد قبل از اعمال 40 دقیقه ایسکمی کلیوی -24 ساعت خونرسانی مجدد).

درجه نکروز بافتی در گروه IPC بطور معنی داری کمتر از گروه IR بود و موارد با درجه آسیب برابر 4 در گروه IPC به مراتب فراوانی کمتری از گروه IR داشتند (1/11 درصد در برابر 75 درصد). بین مقادیر کراتینین و اوره پلاسما، کلیرانس کراتینین و کسر دفع سدیم در گروه IR و گروه IPC تفاوت معنی داری وجود نداشت. موارد با اوره بالاتر از mg/dl 190 و نیز موارد با کسر دفع سدیم بیشتر از %2 به طور معنی داری در گروه IPC فراوانی کمتری از گروه IR داشتند. همچنین از نظر کسر دفع سدیم تفاوت بین گروه IPC و شم معنی دار نبود.

اعمال سه دوره«2 دقیقه ایسکمی-5 دقیقه خونرسانی مجدد» قبل از واقعه ایسکمی آسیب رسان می تواند از شدت آسیب بافتی کلیه بکاهد و بطور نسبی آسیب عملکردی کلیه را هم کاهش دهد.