همراهی ماکروپرولاکتینمی در بیماران دارای علایم هیپرآندروژنیسم

اگرچه وجود هیپرپرولاکتینمی در زنانی که با علایم بالینی یا آزمایشگاهی هیپرآندروژنیسم٬ اختلال های قاعدگی و تخمدان های کیستیک در سونوگرافی مراجعه می کنند می تواند رد کننده ی تشخیص سندرم تخمدان پلی کیستیک باشد، هیپرپرولاکتینمی در زنان دارای علایم هیپرآندروژنیسم شایع است. ماکروپرولاکتینمی می تواند عامل هیپرپرولاکتینمی در تعداد زیادی از موارد هیپرپرولاکتینمی از جمله زنان دارای علایم هیپرآندروژنیسم باشد و منجر به اقدام های غیرضروری تشخیصی درمانی، و رد اشتباه سندرم تخمدان پلی کیستیک شود. هدف از این مطالعه بررسی ماکروپرولاکتینمی در زنان مبتلا به علایم هیپرآندروژنیسم و هیپرپرولاکتینمی به طور همزمان بود.
در 200 زن 14 تا 40 ساله ی دارای علایم هیپرآندروژنیسم که در سال های 85-1383 به درمانگاه غدد بیمارستان قائم مراجعه کرده بودند، سطح پرولاکتین سرم اندازه گیری شد. در صورت تایید وجود هیپرپرولاکتینمی قابل ملاحظه (پرولاکتین بیشتر از 35 میکروگرم در لیتر) سرم بیماران با آزمون رسوب با پلی اتیلن گلیکول برای ماکروپرولاکتینمی بررسی شد.
38 (19%) بیمار افزایش سطح پرولاکتین داشتند که در 9 نفر این افزایش قابل ملاحظه بود. ماکروپرولاکتینمی در 5 بیمار تشخیص داده شد و در این بیماران تشخیص سندرم تخمدان پلی کیستیک نیز گذاشته شد. در 4 بیمار باقیمانده، هیپرپرولاکتینمی از نوع واقعی بود.
برای جلوگیری از رد غلط سندرم تخمدان پلی کیستیک و انجام اقدام های تشخیصی و درمانی گران و غیر ضروری و مصرف نامناسب آگونیست های دوپامینرژیک لازم است در زنانی که با علایم هیپرآندروژنیسم و هیپرپرولاکتینمی توام مراجعه می کنند، ابتدا ماکروپرولاکتینمی رد شود.