هانری کربن و سیر اعتلایی حکمت اسلامی در ایران

سرنوشت حکمت و فلسفه اسلامی در ایران و مقایسه آن با دیگر سرزمین ها موضوعی است که مستشرقان بدان پرداخته و درباره آن اظهار نظر کرده اند. نظریه غالب در محافل رسمی شرق شناسی آن است که فلسفه اسلامی با ابن رشد خاتمه یافته، اما بر خلاف این نظریه رایج، هانری کربن، فیلسوف، اسلام شناس و خاورشناس بزرگ فرانسوی معتقد است که نه تنها این گونه نیست، بلکه فلسفه در جهان اسلام به ویژه در ایران، که مهد تشیع و تفکر شیعی است، از دیرباز حیاتی مستمر داشته است و پس از ابن سینا، برخلاف آنچه در غرب با جایگزینی ابن رشد اتفاق افتاد، در ایران، این حکمت با سهروردی و ابن عربی و نیز در سایه آموزه های معنوی امامان شیعه)ع(تداوم و استمرار یافته، به سیر اعتلایی خود ادامه می دهد تا آنکه در دوران صفویه، توسط ملاصدرا و اسلاف و اخلاف او به طرز باشکوهی احیا می شود و دوره بسط، توسعه، تکامل و شکوفایی خود را می گذراند. در مقاله حاضر کوشش خواهد شد تا نظریه مزبور در برابر نظریه مرسوم در میان شرق شناسان، با پژوهش در آثار هانری کربن از رهگذر تبیین ارتباط وثیق و پیوند عمیق میان حکمت اسلامی و باورهای معنوی شیعی، علوی و ولوی، و مبتنی بر رویکرد باطنی آموزه های شیعی تحلیل و تبیین و دلایل و شواهد آن ارائه گردد.