مقایسه حداقل غلظت مهاری (MIC) برخی اسانس های گیاهی بومی ایران بر رشد جدایه های کاندیدا آلبیکنس مقاوم و حساس به داروهای آزول

پیام:
چکیده:
مقدمه
گونه های کاندیدا مهم ترین عوامل عفونت های قارچی در انسان و حیوان هستند. در بین گونه های کاندیدا کاندیدا آلبیکنس مهم ترین عامل ایجاد عفونت های کاندیدایی است. بررسی های مختلف مقاومت گونه های مختلف کاندیدا را نسبت به داروهای ضدقارچی نشان می دهد. امروزه دانشمندان به طب سنتی و استفاده از گیاهان دارویی نگرش ویژه ای دارند.
هدف
هدف از این بررسی تعیین حداقل غلظت مهاری اسانس های آویشن شیرازی، شمعدانی و درمنه بر رشد کاندیدا آلبیکنس های جدا شده از عفونت های مخاطی دهان، واژن و ناخن است. در این میان کاندیدا آلبیکنس های مقاوم به فلوکونازول و کلوتریمازول با کاندیدا آلبیکنس های حساس به داروهای مذکور از نظر حساسیت به اسانس های گیاهی مقایسه می شوند.
روش بررسی
در این مطالعه 30 جدایه کاندیدا آلبیکنس (16 جدایه مقاوم به دارو و 14 جدایه حساس به آزول) به دست آمده از دهان، واژن و ناخن بیماران مبتلا به کاندیدیازیس بررسی شد. جهت تعیین حساسیت به اسانس های موردنظر از روش ماکرودایلوشن براث استفاده شد و بدین منظور رقت های سریالی از هر اسانس در لوله های حاوی سابورو گلوکز مایع تهیه شد. اسانس ها در ابتدا در DMSO (0.12) حل شدند. محلول مشابهی از DMSO بدون افزودن اسانس به عنوان کنترل استفاده شد. پس از طی زمان انکوباسیون و کشت مجدد از لوله ها MICs با مقایسه با لوله های کنترل تعیین شد.
نتایج
در این بررسی MIC آویشن شیرازی بر ضد کاندیدا آلبیکنس (μl/ml 18/0 mean:) μl/ml 25/0 – 11/0 تعیین شد. این میزان برای شمعدانی (μl/ml 83/0 mean:) μl/ml 25/1 – 4/0، برای درمنه (μl/ml 18/1 mean:) μl/ml 25/1 – 62/0 تعیین شده است.
نتیجه گیری
در این بررسی اثرات ضدکاندیدایی اسانس های آویشن شیرازی، شمعدانی و درمنه بر ضدکاندیدا آلبیکنس نشان داده و نیز تعیین شد که اختلاف قابل توجهی در میزان MIC اسانس های مورد بررسی بر ضدجدایه های حساس و مقاوم به دارو وجود ندارد و با توجه به مقاومت جدایه های مختلف کاندیدا آلبیکنس به داروهای سنتتیک مثل داروهای گروه آزول، این اسانس های گیاهی جانشینان مناسبی برای داروهای شیمیایی جهت درمان عفونت های کاندیدایی جلدی و مخاطی هستند
زبان:
فارسی
صفحات:
37 تا 44
لینک کوتاه:
magiran.com/p562389 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 1,390,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!