پراکنش گیاهان د اروئی و وضعیت میکوریزی آنها در پناهگاه حیات وحش موته (استان اصفهان)

میکوریزا ارتباط همزیستی بین ریشه گیاه و قارچ است و به همین د لیل از لحاظ اکولوژیکی، به ویژه در محیط های تنش د ار، خشک و شور نظیر منطقه موته مهم می باشد. پناهگاه حیات وحش 220000 هکتاری موته در شمال غربی استان اصفهان و جنوب استان مرکزی قرار گرفته است. آب و هوای منطقه خشک و نیمه بیابانی با تابستان های گرم است. امروزه مدیریت همزیستی های گیاهی، مانند قارچ های میکوریزایی وزیکولار آرباسکولار برای بازسازی اکوسیستم های د ستخورد ه و نیز پایداری اکوسیستم های طبیعی مورد توجه قرار گرفته است. در این تحقیق، این نوع همزیستی در گیاهان د ارویی پناهگاه حیات وحش موته مورد بررسی قرار گرفته است. نمونه های خاک و گیاهان در فصول بهار و پاییز 1382 در ارتفاعات مختلف نمونه برد اری شد ند. نمونه های خاک در آزمایشگاه مورد آنالیزهای شیمیایی، فیزیکی و زیستی قرار گرفتند. برای بررسی همزیستی میکوریزایی، از ریشه های گیاهان منطقه برش های طولی تهیه گردید و توسط لاکتوفنل کاتن بلو رنگ آمیزی شد ند. اسپورهای قارچ های میکوریزایی با روش سانتریفوژ با شیب ساکارزی 50% از هر 10 گرم خاک جد ا شد ند. همچنین گیاهان منطقه با استفاده از منابع فلور شناسایی شده و گیاهان د ارویی تعیین گردید. بر اساس این بررسی، 315 گونه گیاهی در منطقه شناسایی شد که این گونه ها متعلق به 209 جنس و 55 خانوده بودند. از این تعد اد، نزد یک به 51 گونه گیاه د ارویی است که 48 گونه آنها اند ومیکوریزایی است (94%). نتایج آماری نشان د اد که بیشترین درصد گیاهان د ارویی مربوط به خانوده های Cruciferae، Legominosae، Compositae، Poaceae می باشد. اسپور قارچهای میکوریزایی ازجنس Glomus با گونه عمد ه Glomus cf. geosporum بود. تعد اد اسپور ها در 1 گرم خاک در فصل پاییز بیشتر از فصل بهار است. حضور میکوریزا در اجتماعات گیاهان د ارویی نشان د هند هاهمیت این همزیستی متقابل در بهره برد اری پاید ار از این منابع است.