جایگاه نکاح منقطع در فقه شیعه و امکان و موانع ترویج آن در جامعه ایرانی

نکاح منقطع (متعه، ازدواج موقت، صیغه) از اختصاصات فقه شیعه امامیه است که در قانون مدنی ایران نیز قوانینی بدان اختصاص یافته و مورد پذیرش قرار گرفته است. در سال های اخیر، موجی جدید در توجه به این نوع نکاح به وجود آمده است و برخی از صاحب نظران آن را راه حلی برای محرومیت جنسی ناشی از فاصله طولانی بلوغ تا ازدواج دائم می دانند. اما با توجه به شرایط زمان و مکان، این نیاز احساس می شود که قوانین حکومتی باید رویه اجرایی نکاح منقطع را کنترل کنند و مجموعه قوانینی تدوین گردد که کمترین آسیب و بیشترین فایده را در بعد اجرایی در سطح جامعه داشته باشد. این تحقیق پس از بررسی مختصر فقهی حقوقی نکاح منقطع، با نگاهی جامعه شناسانه به تدقیق موضوع پرداخته است.