تعیین ترشوندگی سنگ مخازن کربناته ایران در شرایط بازسازی شده

نتایج بسیاری از آزمایشات ویژه سنگ مخزن از قبیل فشار موئینگی، تراوائی نسبی و بازدهی سیلاب زنی تحت تاثیر ترشوندگی نمونه سنگ مخزن می باشند. به منظور حصول اطمینان از نتایج بدست آمده، آزمایشات می بایست بر روی نمونه هائی انجام شود که ترشوندگی آنها بصورت اولیه حفظ شده باشد. نظر به اهمیت فاکتور ترشوندگی در داده های حاصل از آزمایشات ویژه سنگ مخزن و نقش اساسی آن در مطالعات مخازن هیدروکربوری، مطالعه حاضرکه تحقیقی پیرامون توصیف ترشوندگی برخی از سازندهای کربناته مخازن ایران می باشد انجام پذیرفته است. نمونه های مورد آزمایش ابتدا پس از شستشوی دقیق، در دما و مجاورت سیال مخزن قرار گرفته تا به شرایط مخزن بازگردانی شود. آزمایشات با استفاده از سیالات مخزن (آب سازند و نفت خام) و در دمای 90 درجه سانتیگراد انجام شده است. در این مطالعه به منظور رسیدن به شرایط اولیه ترشوندگی، نمونه ها بمدت 40 روز در دمای مخزن و در مجاورت نفت خام استراحت داده شده اند. خواص پتروفیزیکی هر نمونه با استفاده از تکنیک های مقطع نازک میکروسکوپی و سیلاب زنی اندازه گیری شده است. سنگ شناسی نمونه ها نشان می دهد که نمونه ها از جنس آهک و دولومیت می باشند. نتایج ارزیابی کیفی نمونه های کربناته توسط منحنی های تراوائی نسبی نشان می دهد که اختلاف قابل توجهی بین نتایج حاصل از روش های قاعده نقاط انتهائی و نقطه تقاطع اشباع سیالات وجود دارد. نقاط تقاطع منحنی ها در آزمایشات تراوائی نسبی تحت دمای مخزن نشان دهنده نفت تر بودن نمونه ها بوده است. در این تحقیق آزمایشات آموت و USBM بصورت ترکیبی بر روی نمونه ها انجام شده ومنحنی های فشار موئینگی بدست آمده از روش سانتریفیوژ برای محاسبه اندیس ترشوندگی USBM مورد استفاده قرار گرفت. ارزیابی کمی به روش آموت نشان داد که اکثر نمونه ها ماهیت ترشوندگی میانی داشته اند، اما نتایج بدست آمده از روش ترکیبی آموت/USBM نشان داده که سیستم قویا نفت – تر می باشد. بر اساس روش استاندارد اداره معادن امریکا (U.S. Bureau of Mines) بوسیله آزمایشات سانتریفیوژ می توان منحنی های فشار موئینگی را بدست آورد که شاخصی برای ارزیابی ترشوندگی سنگ مخزن می باشند.