حذف بیولوژیکی گوگرد از زغال سنگ با استفاده از باکتری های تیوباسیلوس فرواکسیدانس و تیوباسیلوس تیواکسیدانس

یک راه حذف بیولوژیکی گوگرد، استفاده از باکتری هاست. بیشترین گونه های باکتریایی برای حذف ترکیبات گوگردی غیر آلی، گونه های تیوباسیلوس فرواکسیدانس، تیوباسیلوس تیواکسیدانس و تیوباسیلوس اسیدوفیلوس هستند. برای بررسی نقش باکتری های مزوفیل تیوباسیلوس فرواکسیدانس و تیوباسیلوس تیواکسیدانس در حذف گوگرد از زغال، ابتدا نمونه زغال تجزیه و آزمایش های حذف گوگردی در کشت های خالص و مخلوط باکتری های تیوباسیلوس فرواکسیدانس و تیوباسیلوس تیواکسیدانس انجام شد. اکسیداسیون میکربی پیریت که بیشترین منبع گوگرد غیرآلی در زغال است، یک فرایند چند مرحله ای پیچیده است که سرعت این فرایند 1000 بار بیشتر از نوع شیمیایی آن است. نتایج به دست آمده از استعمال باکتری ها نشان داد که کشت خالص تیوباسیلوس تیواکسیدانس در محیط بدون گوگرد عنصری 36/0 میلی مولار و در محیط واجد گوگرد عنصری 43/7 میلی مولار و تیوباسیلوس فرواکسیدانس به ترتیب 19/0 و 37/1 میلی مولار اسید سولفوریک تولید کرده است. میزان اسید سولفوریک تولید شده در کشت مخلوط باکتری ها نیز به ترتیب 92/0 و 86/7 میلی مولار نشان داد. بنابراین بهترین کارایی در حذف گوگردی، استفاده از کشت های مخلوط تیوباسیلوس فرواکسیدانس و تیوباسیلوس تیواکسیدانس است که شرایط بهینه آن درصد وزنی جامد کمتر از 3، دمای 30 تا 35 درجه سلسیوس،pH برابر 2 و زمان 16 روزاست. مطالعه این نوع از میکروارگانیزم ها دارای اهمیت اقتصادی زیاد است و راه حلی را نسبت به مسائل محیط زیستی که بیشتر کشورها با آن روبه رو هستند فراهم می کند.