تعیین الگوی بهینه کشت همسو با کشاورزی پایداربا استفاده از برنامه ریزی فازی کسری با اهداف چندگانه مطالعه موردی استان خراسان شمالی

در این پژوهش تلاش شده است با استفاده از داده های مقطع زمانی سال زراعی1384-85 برای استان خراسان شمالی و همچنین برنامه ریزی فازی کسری با اهداف چندگانه، الگوی کشت همسو با کشاورزی پایدار تعیین و با الگوی بهینه برنامه ریزی خطی ساده و الگوی کشت فعلی منطقه مقایسه شود. اطلاعات مورد نیاز این پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی دو مرحله ای از طریق تکمیل 627 پرسشنامه از سطح 55 روستای خراسان شمالی به دست آمد. یافته های این بررسی در سطح بهره برداری های بزرگ نشان داد که الگوی حاصل برنامه ریزی خطی ساده بسیار به الگوی کشت فعلی منطقه نزدیک است، در حالی که الگوی حاصل برنامه ریزی فازی کسری برای دستیابی به پایداری با الگوی حاصل برنامه ریزی خطی ساده و الگوی کشت فعلی منطقه اختلاف چشمگیری دارد، به گونه ای که با ملاک قرار دادن برنامه ریزی فازی کسری از تنوع کشت کاسته می شود و الگوی کشت در اراضی آبی بزرگ مقیاس استان به سمت گندم و در اراضی دیم به سمت گندم و عدس تغییر می یابد. با در نظر گرفتن این الگوی کشت، میزان بازده برنامه ای نسبت به الگوی کشت فعلی 51 درصد کاهش نشان می دهد. این نتیجه در مورد بهره برداری های کوچک مقیاس تا حدودی متفاوت است و الگوی کشت فعلی برای همسویی با اهداف پایداری کمتر دستخوش تغییر می شود، به گونه ای که الگوی کشت اراضی آبی در برنامه ریزی فازی کسری به سمت محصولات گندم، جو و پنبه و در اراضی دیم به سمت گندم، جو و عدس تغییر می یابد. در این حالت میزان بازده برنامه ای نسبت به الگوی کشت فعلی تنها 19 درصد کاهش می یابد.