مزیت نسبی یا خودکفایی؟مطالعه ای کاربردی در تعیین راهبرد تولید گندم در کشور

یکی از مباحثی که در سالهای اخیر ذهن سیاستگذاران کشاورزی را به خود مشغول داشته است، تعیین راهبرد تولید محصولات کشاورزی یا همان انتخاب میان مزیت نسبی یا خودکفایی است. این مقاله می کوشد با کنار هم قرار دادن شاخصهای مزیت نسبی و خودکفایی برای محصول گندم، راهبرد تولید مناسب را برای این محصول پیشنهاد کند.
در این تحقیق برای محاسبه مزیت نسبی از روش ماتریس تحلیل سیاستی استفاده شده و پس از بررسی وضعیت گندم از لحاظ خودکفایی و محاسبه ضریب خودکفایی، راهبرد مناسب برای کشت این محصول ارائه گردیده است.
در این تحقیق شاخص DRC محاسبه شده برای گندم آبی برابر 73/0 و برای گندم دیم 72/0 به دست آمد که حاکی از وجود مزیت نسبی برای تولید گندم در کشور است. نتایج شاخصهای حمایتی نیز حمایت دولت از تولید این محصول را نشان می دهد.
نتایج ضریب خودکفایی نیز نمایان می سازد که در سالهای اخیر حمایت از محصول گندم باعث افزایش ضریب خودکفایی این محصول و رسیدن به مرز خودکفایی شده است.
بنابراین در خصوص تولید گندم سیاست خودکفایی و مزیت نسبی در تقابل با یکدیگر نیستند و توسعه تولید گندم در صورت امکان تا مرز خودکفایی و همچنین صادرات محصول پیشنهاد می شود.