بررسی رابطه ی نگرش های صمیمانه با سلامت روانی در زنان ناتوان جسمی اصفهان

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه نگرش های صمیمانه و سلامت روانی در معلولان جسمی است. نمونه مورد پژوهش را 100 نفر از اعضای زن مجرد جامعه معلولان شهر اصفهان تشکیل می دهند، که به صورت تصادفی انتخاب شده اند و ابزار پژوهش نیز شامل مقیاس اندازه گیری نگرش های صمیمانه و پرسش نامه سلامت عمومی است. نتایج حاصل از هم بستگی پیرسون نشان می دهد که بین نگرش های صمیمانه و سلامت روانی معلولان جسمی زن، رابطه ای مثبت و معنادار، و بین نگرش های صمیمانه و ناسازگاری اجتماعی و هم چنین بین نگرش های صمیمانه و افسردگی در معلولان جسمی زن، رابطه ای منفی و معنادار وجود دارد. رابطه نگرش های صمیمانه و اضطراب آزمودنی ها معنادار نیست.