جداسازی اشریشیاکلی انتروپاتوژن از پنیرهای محلی شهر کرمان

هدف از این بررسی تعیین میزان آلودگی پنیرهای محلی به گروه های سرمی انتروپاتوژن اشریشیاکلی بود که برای این منظور طی تابستان سال 1384، هفتاد و هفت نمونه پنیر به صورت تصادفی از فروشگاه های مختلف شهر کرمان جمع آوری شد. نمونه ها در شرایط کاملا استریل تهیه و پس از کشت در محیط های اختصاصی، بوسیله آزمایش های بیوشیمیایی بررسی گردید. از بین 77 نمونه اخذ شده 76 مورد (7/98%) اشریشیاکلی جدا گردید که در این بین 15 (84/19) باکتری متعلق به گروه سرمی انتروپاتوژن EPEC)) بودند. سویه های اشریشیاکلی انتروپاتوژن از 8 گروه سرمی مختلف شامل II))127O، (II)119O، (III)128O، (I)26O، (II)86 O،(IV) 114O، (IV،I) 142 O بودند. بیشترین فراوانی مربوط به گروه سرمی 127O بوده و 119O و 128O بعد از آن قرار داشتند. همه گروه های سرمی جدا شده برای انسان بیماری زا می باشند.
جدا سازی درصد بالای آلودگی به اشریشیاکلی در پنیرهای محلی می تواند در اثر عدم رعایت نکات بهداشتی در مراحل تولید، توزیع، نگهداری و غیر پاستوریزه بودن شیرهایی باشد که برای تهیه پنیر به کار می رود. بنابراین نظارت کامل و مدیریت بهداشتی دقیق در مراحل فوق و استفاده از شیرهای پاستوریزه می تواند از آلودگی به اشریشیاکلی و میزان عفونت های ناشی از آن بکاهد.