تبیین اختلال وسواسی- اجباری بر حسب سبک های دلبستگی و مکانیزم های دفاعی

پژوهش حاضر با هدف بررسی و تبیین تجارب اوایل کودکی بیماران مبتلا به اختلال وسواسی- اجباری، به مقایسه سبک های دلبس تگی و مکانیزم های دفاعی این بیماران با افراد عادی پرداخته است.
روش تحقیق پژوهش حاضر پس رویدادی است. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه زنان مبتلا به اختلال وسواسی- اجباری ساکن شهرستان یزد که در فاصله سه ماهه اول سال 1385 به بیمارستان بهمن یزد مراجعه کرده بودند، تشکیل می دهند. نمونه پژوهش شامل تمامی مراجعه کنندگانی بود که در روزهای زوج به بیمارستان فوق مراجعه کرده و توسط روان پزشک بیمارستان مبتلا به اختلال وسواسی- اجباری تشخیص داده شده بودند. گروه مقایسه نیز شامل هشتاد زن از جامعه عادی بود که از نظر سن و تحصیلات تا جای ممکن همتای گروه نمونه بودند. برای اندازه گیری سبک های دلبستگی از فرم فارسی هنجاریابی شده فهرست دلبستگی بزرگسال (AAI) و برای اندازه گیری مکانیزم های دفاعی از فرم فارسی هنجاریابی شده پرسش نامه مکانیزم های دفاعی استفاده شد. برای تحلیل داده ها از شاخص های توصیفی و برای مقایسه میانگین ها از آزمون T برای گروه های همبسته استفاده شد.
میزان سبک های دلبستگی اجتنابی و دوسوگرا در افراد مبتلا به وسواس به طور معنی داری بیشتر از افراد بهنجار است. میزان مکانیزم های رشدیافته در افراد بهنجار بیشتر از افراد مبتلا به وسواس است.
اولا بین بیش حمایت کنندگی و کمتر پاسخ گو بودن والدین و علایم اختلال وسواسی- اجباری همبستگی وجود دارد. ثانیا درمان اختلال وسواسی- اجباری با افزایش قابل ملاحظه استفاده از مکانیزم های دفاعی رشدیافته همراه است.