بازتاب حماسه عاشورا در شعر بعضی از شعرای عرب زبان

ادبیات در قلمرو شعر و شاعری در میان شیعیان از آغاز، مرتبتی بلند داشته است. شاید مهارت و توانمندی امامان شیعه در سرودن شعر و همچنین تشویق و تکریم آنها نسبت به شاعران متعهد و بااخلاص، انگیزه ای شد تا ابیات و سوگ سروده ها، برای کسب منافع مادی نباشد، بل برای رضایت خدا و دفاع از آل الله بر زبان آید: «لکل بیت بیت فی الجنه» (مجلسی، 1403 ق، ج 44، ص 289); از سوی دیگر، جدال های سیاسی و شورشگری های انقلابی شیعیان در عصر اموی و عباسی، در گسترش و توسعه ادب شیعه مخصوصا در حوزه شعر و شاعری، نقش مهمی ایفا کرده است; بهویژه پس از حادثه عاشورا در کربلا و شهادت مظلومانه امام حسین(علیه السلام) و شماری از خاندان پیامبر(صلی الله علیه وآله) روح حماسی شیعه در قالب نثر و نظم پرشور تجلی یافت; افزون بر آنکه مسئله «غدیر» نیز در این میان جایگاه بلندی در ادب شیعه دارد و غدیریه های فراوانی در قرون اولیه اسلامی سروده شده است. در این مقاله، به نام چند تن از مرثیه سرایان پیشتاز و نمونه ای از شعرشان بسنده می شود.