بررسی تریکومونیازیس در زنان مراجعه کننده به درمانگاه زنان و مراکز بهداشتی درمانی شهر یزد در سال 85

تریکوموناس واژینالیس تک یاخته انگلی می باشد که مسبب تریکومونیازیس در انسان می باشد. این بیماری از بیماری های منتقله از راه جنسی است که به لحاظ انتشار جهانی، اهمیت دارد. این بیماری طیف وسیعی از نشانه های بالینی از جمله التهاب شدید و سوزش توام با ترشحات بد بو و خارش را به دنبال دارد. برآوردهای اخیر بیماری در جهان موید این است که بالغ بر 170میلیون نفر در جهان به این بیماری مبتلا هستند. هدف از انجام این تحقیق برآورد میزان شیوع و تعیین رابطه بین برخی علایم موثر نظیر عوامل دموگرافیک و نشانه های بالینی بیماری بود.
پژوهش حاضر مطالعه ای مقطعی است که در آن 384 نفر از مراجعین به مراکز بهداشتی، درمانی شهر یزد در یک دوره یک ساله توسط مامای آموزش دیده مورد معاینه و مصاحبه قرار گرفتند. در این معاینه علاوه بر مشاهده بالینی، دو نمونه با استفاده از سوآپ کتانی استریل از ناحیه فورنیکس خلفی و سرویکس برداشت شد. نتایج آزمایشات مربوط به گسترش مرطوب و کشت نمونه ها و آزمون pH پس از درج در پرسش نامه به منظور تعیین شیوع و هم بسته های آن با استفاده از آزمون χ2 تحلیل گردیدند.
در این مطالعه ملاحظه گردید که 8 نفر (1/2%) طی روش مشاهده مستقیم گسترش مرطوب و 10 نفر (6/2%) به روش کشت نمونه ها مثبت تشخیص داده شدند. رابطه معنی داری بین شغل افراد و ابتلا به بیماری دیده نشد (05/0P>)، ولی ارتباط معنی داری بین شیوع ابتلا به تریکومونیازیس و تعداد دفعات زایمان به دست آمد (003/0 P=).
نتایج این پژوهش نشان داد که میزان شیوع تریکومونیازیس اگر چه نسبت به معدودی از پژوهش ها افزایش اندکی یافته است اما نسبت به بسیاری از مطالعات دیگر در این زمینه کاهش چشمگیری را نشان می دهد که به نظر می رسد عوامل دموگرافیک و فرهنگی بیش ترین نقش را در بروز این کاهش ایفاد نموده اند.