بررسی میزان دانش، نگرش و مهارت پرستاران شاغل در بخش های مراقبت های ویژه جراحی قلب باز در پیش گیری از نشان گان ICU

نشان گان ICU حالت های هیجانی و عاطفی است که در محیط های تنش زای بخش های ویژه به اشکال دلیریوم، سایکوز و یا نوروز رخ می دهد. علایم ویژه دلیریوم که در برخی منابع به نام سایکوز ICU نامیده می شود، شامل بی خوابی، بی قراری، عدم آگاهی، تخریب حافظه، توهمات شنوایی، هذیان گزند و آسیب و ترس و واهمه است. این پژوهش یک مطالعه توصیفی- تحلیلی می باشد که با هدف تعیین میزان دانش، نگرش و مهارت پرستاران شاغل در بخش های مراقبت های ویژه(ICU) در پیش گیری از بروز نشان گان ICU در بیمارستان های وابسته به وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی در شهر تهران انجام گرفته است.
جامعه پژوهش شامل کلیه پرستارانی بود که در زمان اجرای پژوهش در یکی از بخش های ICU جراحی قلب باز در بیمارستان-های وابسته به وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در شهر تهران شاغل بودند. به دلیل گستردگی ICU جراحی قلب باز در تهران نمونه-گیری به روش خوشه ایانجام شد و کلیه پرستاران (56 نفر) شاغل در خوشه های مورد نظر به عنوان نمونه های پژوهش در نظر گرفته شدند.
با استفاده از آزمون2، ارتباط میان دانش، نگرش و مهارت های واحد های پژوهش با هر یک از متغیر های سن، جنس، میزان تحصیلات، وضعیت تاهل، سابقه کار، سابقه کار در ICU و گذرانیدن دوره مراقبت های ویژه رابطه معنی داری با افزایش سطح دانش نمونه های پژوهش داشته است. در حالی که هیچ یک از متغیرهای سن، وضعیت تاهل، جنس، میزان تحصیلات، سابقه کار و سابقه کار در بخش های ویژه، رابطه معنی داری با میزان نمونه ها نداشتند. همچنین یافته های این پژوهش وجود هر گونه ارتباط میان نگرش نمونه ها و متغیر های سن، جنس، وضعیت تاهل، میزان تحصیلات، سابقه کار و سابقه کار در بخش های ویژه را رد می کند.
نتایج تحقیق موید آن است که میان میزان تحصیلات و گذرانیدن دوره مراقبت های ویژه با میزان مهارت پرستاران در پیش گیری از نشان گان ICU رابطه وجود دارد. پرستاران شاغل در ICU نیازمند آموزش مداوم در زمینه راه های پیش گیری و مقابله با نشان گان ICU می-باشند. هم چنین ساختار فیزیکی بسیاری از بخش های ویژه امروزی در کشور ما نیازمند تغییراتی می باشد تا به این وسیله امکان برقراری ارتباط بیش تری بین بیمار و اعضای خانواده وی در مدت بستری بودن در بیمارستان و ICU فراهم گردد.