کاشی قاجاری، ابداع نوینی از هنرهای کاربردی در معماری ایران

هنگام مطالعه وتحقیق در مورد آثار معماری، در سطوح برخی از بناها، وجود یک سری از کاشی های دوره ی قاجار با سبک جدید، جلب توجه نمودند.یکی از مهمترین نمونه ها خانه ی اعلم السلطنه بود.
خانه ی اعلم السلطنه تهران در سال 1318 ه.ق. به سبک ایرانی-فرنگی ساخته شده است.
ویژگی بارز این اثر نه در طرح معماری آن، بلکه در کار برد کاشی های برجسته ی هفت رنگ است که هریک به تنهایی تابلویی زیبا و بی نظیر هستند که برای نخستین بار از ظهور شیوه ی جدید خبر می دادند. گرچه کاشی های نقش دار، در ایران کهن سابقه ای دیرین دارند،اما هریک به لحاظ سبک هنری پدیده ای نوین در هنرهای کاربردی درمعماری بوده و به خاطر موضوعات نقاشی ها در تنوعی خاص، تصویر آشکاری از هویت ملی و ایرانی را به نمایش می گذارند.
نقوش روی کاشی ها شامل موضوعات کهن به ویژه تصاویر پادشاهان اسطوره ای و پادشاهان واقعی ایران دوره ی ساسانی و قبل از آن را مطابق مندرجات شاهنامه ی فردوسی تشکیل می دهند که نام هریک در کنار آنها نوشته شده است. تصاویر این نوع کاشی ها موضوعات مذهبی، معماری، به ویژه تصاویر بناهای فرنگی متداول در عصر قاجار، در کنار چهره هایی از سایر شخصیت ها و نیز پادشاهان دوره ی اسلامی را شامل می شود.
نگارنده در سال 1368 تشابه نقوش کاشی های قصر مذکور را با نقوش برخی از کاشی های تکیه ی معاون الملک کرمانشاه دریافته بود.
سوال مهم در اینجا تشابه بسیار زیاد تصاویر کاشی های این دو بنا با یکدیگر و همچنین، تشابه آنها با برخی دیگر از کاشی های موجود معاصر در سایر نقاط از جمله بوشهر، شیراز، قزوین و غیره بود.
انجام مطالعات پی گیر ومقایسه ی نمونه های مشابه، اطلاعات بسیاری درمورد طرح ها و نیز نقاشان و دقت و مهارت آنها و نیز سرمنشا واحد این نقوش ارائه کرد.