بررسی نتایج درمان آسیب های سیستم اسکلتی عضلانی به روش سنتی در بیماران مراجعه کننده به کلینیک ارتوپدی بیمارستان شهدای عشایر خرم آباد در شش ماهه اول سال 1384

درمان های سنتی هنوز هم در پاره ای موارد مؤثر می باشد، ولی به نظر می رسد در مورد سیستم اسکلتی عضلانی عوارض زیادی برجا می گذارد، لذا جهت تعیین این عوارض تصمیم گرفتیم که نتایج این درمان روی سیستم اسکلتی عضلانی را بررسی نمائیم. این درحالی است که شکسته بندهای محلی بدون هیچ مجوزی و به صورت آزادانه فعالیت می کنند و جوابگوی این عوارض نمی باشند. از تاریخ 1/1/84 لغایت 31/6/84 بیمارانی که به کلینیک ارتوپدی بیمارستان شهدای عشایر خرم آباد مراجعه کردند و بخاطر آسیب های سیستم اسکلتی عضلانی شان تحت درمان سنتی از قبیل تخته بند کردن و مرهم گذاشتن قرار گرفته بودند، وارد مطالعه شدند. عوارض حاصل از درمان ها و نیز نوع شکستگی، آسیب، سن، جنس، سطح تحصیلات فرد یا والدین وی ثبت شد.
104بیمار توسط شکسته بند محلی درمان شده بودند. شایعترین آسیب که توسط روش سنتی درمان شده بود، شکستگی دیستال رادیوس بود (21%) و رتبه دوم شکستگی متافیز دیستال رادیوس (6/9%) بود. بیشترین تعداد بیماران یا والدین آنها دارای مدرک تحصیلی سیکل بودند (7/30%)، شایعترین عارضه آنها مالیونیون (بدجوش خوردن) و رتبه دوم کاهش حرکات مفصل مجاور عضو صدمه دیده بود (به ترتیب 41% و 17%). بیشترین روش درمان مورد استفاده تخته بندکردن بود (71%).
بیشتر بیماران درمان شده به روش سنتی فقط دچار یک مشکل بودند، لذا نیازی به مراجعه به بیمارستان حس نکردند و به شکسته بند محلی مراجعه کردند. با توجه به اینکه شایعترین عارضه مالیونیون بود، به نظر می رسد که عدم انجام رادیوگرافی قبل از درمان سبب می شود که بیماران از جابجایی قطعات شکسته اطلاع نداشته باشند و وجود شکستگی و وخامت اوضاع برایشان عینیت نداشته است و نیز فرد درمان گر اطلاعی از وضعیت قطعات و جابجایی آنها نداشته باشد، لذا نتواند جااندازی خوبی انجام دهد. محدودیت حرکت مفاصل هم به خاطر وضعیت بد بی حرکتی و درمان توسط شکسته بند محلی و هم بخاطر عدم انجام فیزیوتراپی مناسب حین درمان و بعد درمان می باشد.