زمین شناسی آبرفت های تهران و ارزیابی طبقه بندی ریبن جهت مطالعات زمین شناسی مهندسی

شهر تهران بر روی نهشته های آبرفتی دوران چهارم بنا شده است. در گذشته ویژگی های این رسوبات توسط محققین مختلف مورد بررسی قرار گرفته ولی بیش از همه طبقه بندی ریبن مورد استفاده واستناد است. ریبن درسال 1955 رسوبات آبرفتی تهران را از قدیم به جدید به چهار گروه C، B، A و D تقسیم نمود. در بررسی رسوبات از دیدگاه زمین شناسی بیشتر به مطالعه رسوبات از نظر زمان تشکیل و اختصاصات عمومی (نظیر جنس رسوبات، منشا، شرایط تشکیل و...) پرداخته و کمتر به جنبه های کاربردی و ژئوتکنیکی آن توجه شده است. مطالعه رسوبات بر اساس زمان تشکیل میتواند اطلاعات مفیدی در رابطه با تاریخچه تکوین حوزه رسوبگذاری و روند تغییرات رسوبات در آن بدست دهد و حتی میتواند به مهندس ژئوتکنیک در برنامه ریزی مطالعات و نتیجه گیری ها کمک کند اما این موضوع در حالت کلی نیازمند ارزیابی طبقه بندی های زمین شناسی با توجه به نوع رسوبات است. در این مقاله به منظور ارزیابی قابلیتهای طبقه بندی ریبن و سایر طبقه بندی های زمین شناسی در مطالعات ژئوتکنیکی، این طبقه بندی ها تشریح شده و نقاط ضعف و قوت آنها توضیح داده شده است. سپس ضمن ارائه نقشه های زمین شناسی تهیه شده برای تهران انطباق پذیری نقشه ها با نتایج برخی چاهکهای حفر شده و پیمایشهای انجام شده بررسی شده و در پایان عوامل زمین شناسی موثر بر خواص ژئوتکنیکی رسوبات گستره تهران با توجه به نتایج حاصله از بررسی های انجام شده بیان شده است.