آنالیز سیل خیزی منطقه جیرفت با استفاده از مدل دبی آستانه

امروزه سیل شاید به عنوان ویرانگرترین خطر طبیعی به شمار آید که سالانه در تمام دنیا خسارات هنگفتی را به جوامع انسانی وارد می آورد. در این راستا آگاهی از تغییرات فصلی و مکانی وقوع سیل و احتمال وقوع آن با بزرگی مشخص می تواند کمک شایانی به مدیریت سیل و کاهش خطرهای ناشی از آن نماید. در مطالعه اخیر با استفاده از مدل بالاتر از آستانه ی (POT) و استفاده از تحلیل فراوانی دبی اوج سالانه و انتخاب دبی اوج با دوره بازگشت 2 ساله به عنوان سطح آستانه، وقایع سیلابی در ایستگاه های هیدرومتری حوزه ی هلیل رود مشخص گردید. توابع توزیع لوگ پیرسون تیپ 3، لوگ نرمال 3 پارامتری بهترین برازش ها را برای ایستگاه ها نشان دادند. در ادامه جهت نشان دادن تغیرات فصلی سیل در این ایستگاه ها از دو روش ترسیمی استفاده شد. نمودار تغییرات روزانه شمار وقایع بالاتر از آستانه نشان می دهد که فراوانی یا احتمال وقوع سیل در دو فصل از چهار فصل سال بیشتر است. در نهایت منطقه ی مورد مطالعه بدون بررسی موقعیت جغرافیایی ایستگاه ها از لحاظ تغیرات فصلی سیل به دو ناحیه ی همگن تقسیم شد که در آن گروه نخست، مناطق مرتفع و کوهستان های برف گیر بالادست، و گروه دوم منطقه خشک و پست پایین دست حوزه را در بر می گرفت.