بررسی نقش کاربری های گوناگون اراضی در ایجاد فرسایش آبکندی در استان فارس

فرسایش آبکندی به دلیل تولید رسوب بسیار زیادتر از فرسایش سطحی و تاثیر آن در تخلیه ی سریع تر منابع آب زیرزمینی و رطوبت خاک نقش به سزایی در کاهش عملکرد محصولات زراعی در منطقه تحت گسترش آبکند و درآمد کشاورزان خواهد داشت. در این پژوهش اقالیم دارای فرسایش آبکندی بر اساس روش دومارتن بررسی و از هر اقلیم، یک منطقه ی شاخص تعیین و 15 آبکند فعال و معرف در آن جهت بررسی انتخاب و با استفاده از عکس های هوایی و نقشه های توپوگرافی و اندازه گیری های مساحت فرسایش آبکندی، مساحت اراضی زراعی، مرتعی، لخت و متروکه و طول جاده ها در آبخیزهای دارای فرسایش آبکندی موجود در عرصه استان فارس سعی گردید تا رابطه بین مساحت فرسایش آبکندی به عنوان متغیر وابسته با مساحت کاربری های ذکر شده به عنوان متغیر مستقل با استفاده از روش رگرسیون گام به گام در نرم افزار SPSS بررسی و تحلیل گردد. نتایج این پژوهش نشان داد که تغییر مساحت تحت اشغال فرسایش آبکندی رابطه ی مثبت و معنی داری در سطح یک درصد با مساحت اراضی لخت، طول جاده و اراضی دیم کم بازده دارد و رابطه منفی با مساحت مرتع دارد. همچنین این نتایج نشان می دهد که در صورت مدیریت مناسب مراتع و قرق آن ها می توان میزان رواناب و رسوب تولیدی را به شدت کاهش داد.