بررسی اثر گاوپنبه (Abutilon theophrasti) بر عملکرد و اجزای عملکرد سویا (Glycine max) در تراکم های مختلف گیاهی و تاریخ های مختلف کاشت

به منظور مطالعه اثر تراکم های مختلف گاوپنبه (Abutilon theophrasti Medicus) و تاریخ کاشت های همزمان سویا (Glycine max (L.) Merrill) وگاوپنبه بر عملکرد و اجزای عملکرد سویا، آزمایشی در سال 1383 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد اجراء شد. این آزمایش، با آرایش فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار انجام شد و شامل 2 فاکتور تراکم گاوپنبه در 4 سطح (4،2،0و8 بوته در مترمربع) و تاریخ کاشت همزمان سویا و گاوپنبه در 3 سطح (3 اردیبهشت،23 اردیبهشت و 13 خرداد) بود. بررسی عملکرد دانه و اجزای عملکرد نشان داد که افزایش تراکم گاوپنبه از طریق کاهش معنی دار در تعداد غلاف در بوته و تعداد دانه در بوته سویا باعث افت معنی دار عملکرد دانه شد. تاریخ های مختلف کاشت، بر عملکرد و تمام اجزای عملکرد، اثر معنی داری داشت بطوریکه با تاخیر در کاشت، در همه اجزای عملکرد و عملکرد کاهش مشاهده شد. اثرات متقابل تراکم و تاریخ کاشت نیز بر تعداد غلاف در بوته و تعداد دانه در غلاف سویا معنی دار بود اما بر تعداد دانه در بوته، وزن هزار دانه و عملکرد دانه سویا معنی دار نبود.