الشریف الرضی.الاغراض و الفنیه فی شعره

قرن چهارم هجری، عصر درخشش ادبیات عربی است، در این دوره شاعران و نویسندگان بزرگی نظیرمتنبی، ابوالعلاء معری، ابوتمام و شریف رضی و... ظهورکرده اند. از شخصیت های طراز اول این دوره، شریف رضی، شاعر و عالم و ادیب گرانقدر شیعه می باشد و آثار ادبی به یادگار مانده از وی کم نظیر است و به واسطه ویژگی های منحصر به فرد علمی و اخلاقی وی، آثارش تابلویی تمام نمای شخصیت برجسته اوست که سرشار از مفاهیم عالی انسانی، بلند نظری و تابلویی خیره کننده و شگرف از فضائل اخلاقی است. شریف رضی درمیان امت اسلامی دارای منزلتی ارجمند می باشد و کتاب نهج البلاغه که به همت بلند وی گردآوری شده، خودگواه صادق بر اوج مقام معنوی و اخلاقی اوست.توانایی هنری مانند مطابقت لفظ ومعنی، سلاست و فصاحت الفاظ و بلاغت معنی و انسجام و وحدت موضوع در قصیده، شعرش را از دیگران متمایز ساخته است. دراین مقاله نگاه گذرا به اغراض و ویژگی های هنری شعر او خواهیم داشت.