گزارش موارد بیماران کاوازاکی بستری شده در بخش تخصصی کودکان بیمارستان بعثت و تامین اجتماعی سنندج (84-1380)

بیماری کاوازاکی یک واسکولیت سیستمیک تب دار است که معمولا کودکان زیر 5 سال را درگیر می کند و علت آن ناشناخته است. این بیماری تست تشخیصی آزمایشگاهی قطعی ندارد و تشخیص بر اساس یافته های بالینی صورت می گیرد و عمده ترین عوارض آن، بیماری های قلبی عروقی است. این مطالعه به بررسی مشخصات بیماران کاوازاکی بستری شده در بخش تخصصی کودکان بیمارستان بعثت و تامین اجتماعی سنندج می پردازد.
در این گزارش تعداد 20 بیمار مبتلا به کاوازاکی بستری شده در طی سال های 84-1380 در بخش کودکان بیمارستان بعثت و تامین اجتماعی سنندج به صورت گذشته نگر مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات لازم از پرونده ها استخراج شد و سپس داده ها توصیف شدند.
12 نفر (60%) از بیماران پسر و 10 نفر (50%) در گروه سنی 5-2 سال بودند. در 14 نفر (70%) از بیماران معیارهای کاوازاکی تیپیک مشاهده گردید. شایع ترین علامت بالینی بیماران، تغییرات مخاطی بود (85%). در 17 نفر (85%) از بیماران CRP مثبت مشاهده گردید و 4 نفر (20%) مشکلات دریچه قلب داشتند، ولی آنوریسم کرونر و آئورت مشاهده نشد. در 6 مورد (30%)، بیماری در فصل تابستان بروز کرد. 2 نفر (10%) از بیماران، هموگلوبین زیر 10 میلی گرم در دسی لیتر داشتند و در 8 بیمار (40%) تعداد گلبول سفید خون زیر 10000 بود. تعداد 15 نفر (75%) از بیماران درمان ایمونوگلوبین و آسپرین دریافت کرده بودند.
با توجه به نتایج این گزارش به نظر می رسد شیوع کاوازاکی آتیپیک در این دو بیمارستان بالاتر از سایر مناطق باشد. با توجه به اینکه هیچ آزمایش آزمایشگاهی برای تشخیص قطعی وجود ندارد و تشخیص این بیماری بالینی است، لازم است در موارد مشکوک، معاینات بالینی کامل و دقیق انجام شود تا با تشخیص بیماری در مراحل ابتدایی و درمان مناسب بتوان از بروز عوارض جلوگیری کرد.