بررسی امکانات تثبیت زمین لغزه در جاده های جنگلی (پیچ صنوبر در جنگل خیرود کنار به عنوان یک مدل علمی)

زمین لغزه در مسیر راه های جگلی، پدیده ای با ابعاد گسترده باعث ایجاد محدودیت مدیریت و بهره برداری از جنگل است. پرهیز از نقاط حساس، در مرحله طراحی شبکه، بهترین راه خلاصی از این مشکل است که نیاز به تشخیص تخصصی دارد. در موارد زیادی نیز ناگزیر از عبوردادن مسیر راه از روی این نقاط (حتی اگر شناسایی شود) هستیم و گاه هم عوارض آن پس از ساخت جاده بروز می کند. بازسازی راه در چنین مواردی بسیار پرهزینه، مشکل و وقت گیر و گاه ناممکن است؛ به طوری که اغلب به دلیل جدی بود مسئله و کمبود اطلاعات تخصصی در این باره، متوسل به تغییر مسیر می شویم. با توجه به مسائل فوق، این پدیده در قالب یک طرح پژوهشی از نظر نوع خاک و زمین یعنی دانه بندی، رطوبت، قابلیت جذب و نفوذ...) بررسی و کلاسه بندی و برای تکمیل مطالعات قبلی موارد زیر مطرح شد: - آنالیز و تعیین پایداری شیروانی آزاد خاک و تشخیص وضعیت آن از نظر حساسیت به حرکت؛ - انجام آزمایشات مقاومت برشی خاک، عمق سفره زیرزمینی، اثرات شدت بارندگی، پروفیل حفره، عمق و وضعیت جنس و سطح لایه غیرقابل نفوذ (برای طراحی ابنیه فنی). - تهیه نقشه توپوگرافیک از محل حساس، طراحی ابنیه فنی و سازه های توریسنگی و شبکه های زهکشی. - برآورد حجم سازه ها و عملیات ساختمانی و آماده سازی ابنیه فنی، دیواره سازی معین، زهکشی و هزینه های مربوطه. در این تحقیق پیچ صنوبر به دلایل منطقی (بازسازی های مکرر و پرهزینه و در آخرتغییر مسیر) به عنوان یک مدل، مورد بررسی قرار گرفت و در پایان معلوم شد در صورت داشتن اطلاعات کافی، بازسازی به روال علمی بسیار منطقی تر از تغییر مسیر بوده است.