بررسی ساختار و روند تحولی توده های طبیعی در راشستان های شمال ایران (مطالعه موردی: خیرودکنار - نوشهر)

آگاهی از وضعیت ساختار توده طبیعی و شناخت روند تکاملی اکوسیستم که دارای توانایی خودتولیدی است، قبل از هرگونه برنامه ریزی برای برداشت اصولی در توده، امری ضروری بوده و می تواند به عنوان یک الگوی مناسب برای انتخاب روش های صحیح جنگلشناسی در نظر گرفته شود. در این بررسی به منظور شناخت وضعیت ساختار توده و در پی آن روند تکاملی، در بخش گرازین از جنگل خیرودکنار – نوشهر، تعداد ده قطعه نمونه یک هکتاری (به ابعاد 100× 100 متر) به صورت انتخابی مشخص گردید و مشخصه هایی چون قطر برابر سینه، ارتفاع کامل کلیه درختان، قطر و ارتفاع تاج در نواری به ابعاد 100×10متر در داخل هر قطعه نمونه مورد اندازه گیری قرا گرفت. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که گونه راش به عنوان غالب به لحاظ پراکنش تعداد در طبقات ارتفاعی بوده و با توجه به دیرزیستی طولانی آن و نیز عدم پیوستگی تاج پوشش درختان و وجود فضای باز در تصویر ساختار عمودی و افقی و کوهان دار بودن نمودار پراکنش تعداد و در طبقات قطری و ارتفاعی، توده مورد مطالعه یک توده مسن و دارای ساختار عمودی 3-2 اشکوبه می باشد و از نظر روند تکاملی از فاز اپتیم فاصله داشته و در حال گذر از فاز تخریب و شروع فاز تجدید حیات بوده و یک همپوشانی بین این دو مرحله صعود (افزایش و تخریب دیده) می شود.