تدارک مدل معادلات ساختاری اضطراب رایانه در دانشجویان دانشگاه تهران

در پژوهش حاضر، به منظور تدارک یک مدل معادلات ساختاری، 730 نفر از دانشجویان کارشناسی دانشگاه تهران (295 دختر و 435 پسر) در گروه های تحصیلی فنی و مهندسی، علوم پایه، و علوم انسانی به صورت نمونه تصادفی انتخاب شدند. ویژگی های فردی آزمودنی ها یعنی جنسیت و رشته تحصیلی، به علاوه انگیزه پیشرفت، خودکار آمدی رایانه، تجربه رایانه، اضطراب خصیصه ای و اضطراب رایانه آنان بر مبنای مقیاس های معتبر اندازه گیری شد. در این مدل تجربه رایانه اضطراب خصیصه ای انگیزه پیشرفت و ویژگی های فردی معرف سازه های ننهان برونزا و خودکار آمدی رایانه و اضطراب رایانه معرف سازه های نهان و درونزا تلقی گردید. مدل با حضور سازه ها و نشانگرهای مربوط در سطح نسبتا مناسبی برازش شد. شاخص برازندگی تطبیقی (91/0= CFI) و متوسط باقیمانده های استاندارد شده (048/0= SRMR) به دست آمد. این مدل مشخص می کند که بویژه ویژگی های فردی و تجربه رایانه به افزایش خودکار آمدی رایانه و در تداوم این مسیر به کاهش اضطراب رایانه دانشجویان منجر می شود.