بررسی رابطه متغیر های فردی با میزان اضطراب رایانه دانشجویان دوره کارشناسی دانشگاه تهران

پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه اضطراب رایانه با خودکار آمدی رایانه تجربه رایانه انگیزه پیشرفت اضطراب خصیصه ای جنسیت و رشته تحصیلی دانشجویان انجام گرفته است نمونه پژوهش 730 نفر دانشجویان مقطع کارشناسی شامل 295 دختر و 435 پسر در سه رشته تحصیلی فنی و مهندسی علوم پایه و علوم انسانی از 12 دانشکده دانشگاه تهران با نمونه گیری طبقه ای انتخاب شدند برای بررسی متغیر های مورد مطالعه از پرسشنامه محقق ساخته تجربه رایانه مقیاس درجه بندی اضطراب رایانه پرسشنامه انگیزه پیشرفت مقیاس خود کار آمدی رایانه و مقیاس اضطراب خصیصه ای استفاده گردید یافته ها نشان می دهد که خودکار آمدی رایانه تجربه رایانه و انگیزه پیشرفت بیشترین روابط منفی و معنا دار را با اضطراب رایانه دارند. اما اضطراب خصیصه ای رواط مثبت و معناداری را با آن نشان می دهد دانشجویان علوم انسانی در مقایسه با دو رشته دیگر اضطراب بیشتری نشان داده اند بر اساس یافته های پژوهش پیشنهاد شده است که دوره های آموزشی رایانه بویژه برای دانشجویان علوم انسانی ارائه شود تا از این طریق شاهد کاهش اضطراب و افزایش خودکار آمدی رایانه در افراد باشیم.