مقایسه آهنگ دوز ناشی از تابش اشعه گامای محیطی درفضاهای باز و بسته در استان کردستان

بررسی تابش زمینه و دوز ناشی از آن از این لحاظ قابل اهمیت است که بشر همواره در معرض این پرتوها قرار دارد. پرتوهای یونیزان در برخورد با بدن انسان یا عبور از آن از خود انرژی به جا می گذارند و انتقال انرژی به بافت زنده،آثار سوء بیولوژیکی به جا می گذارد. با توجه به اینکه سطح تابش زمینه در فضاهای باز وبسته متفاوت است و افراد اغلب وقت خود را در فضای بسته صرف می کنند در این تحقیق میزان تابش گامای محیطی در شهرهای استان کردستان برای دو فضای باز و بسته به طور جداگانه مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت.
به منظور تعیین آهنگ دوز در فضای باز در هر شهر چهار ایستگاه در امتداد چهار جهت اصلی و یک ایستگاه در مرکز شهر انتخاب گردید. برای فضای بسته نیز در هر شهر با توجه به نوع ساختمان های موجود دو ایستگاه انتخاب گردید. در هر یک از ایستگاه ها آهنگ دوز با استفاده از دستگاه سرویمتر RDS-110 در ارتفاع یک متری از سطح زمین، به مدت یک ساعت اندازه گیری گردید.
میانگین آهنگ دوز در فضای باز و بسته، برای شهرهای استان کردستان برحسب نانوسیورت در ساعت به ترتیب به صورت زیر به دست آمد: بانه (5=SD) صد و سی و چهار و (25=SD) صد و شصت و شش، بیجار (17=SD) صد و سیزده و (8=SD) صد و چهل و یک، دیواندره (8=SD) صد و ده و (12=SD) صد و سی و چهار، سقز (12=SD) صد و پنج و (11=SD) صد و سی و چهار، سنندج (12=SD) صد و ده و (4=SD) صد و سی و سه، قروه (20=SD) صد و چهارده و (4=SD) صد و شصت، کامیاران (4=SD) نود و دو و (14=SD) صد و پانزده، مریوان (9=SD) صد و ده و (18=SD) صد و بیست و دو.
میانگین آهنگ دوز فضای بسته در بانه 24 درصد، در بیجار 24 درصد، در دیواندره 22 درصد، در سقز 28 درصد، در سنندج 21 درصد، در قروه 40 درصد، در کامیاران 25 درصد و در مریوان 11 درصد بیشتر از میانگین آهنگ دوز در فضای باز این شهرها می باشد.