تاثیر سطوح مختلف آبیاری قطره ای (tape) و تراکم بوته بر کارآیی مصرف آب ذرت دانه ای در کشت یک و دو ردیفه

به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف آبیاری قطره ای (tape) و تراکم بوته بر کارآیی مصرف آب ذرت دانه ای رقم سینگل کراس 700 در حالت کشت یک و دو ردیفه، آزمایشی در شرایط زراعی با 24 تیمار: 3 تراکم کشت (65000، 75000 و 85000 بوته در هکتار)، 4 سطح آبیاری (50، 75، 100 و 125 درصد نیازآبی کامل) و 2آرایش کشت (1 و 2 ردیفه)، در بهار وتابستان سال 1382 به مدت یک سال زراعی در مزرعه موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال وبذر کرج اجرا گردید. طرح آزمایشی در قالب بلوک های کامل تصادفی به صورت کرت های نواری خرد شده (استریپ اسپلیت پلات) در سه تکرار اجرا شد. نیاز آبی گیاه با استفاده از فرمول پنمن - مونتیت و اعمال ضریب گیاهی مربوطه تعیین شد (نیاز آبی خالص). جهت برآورد نیاز آبی گیاه آمار هواشناسی روزهای قبل استفاده شد و دورآبیاری به تعداد سه آبیاری در هر هفته و در روزهای معین انجام گردید. عملیات کاشت، داشت و برداشت در تمامی تیمارها یکسان و تیمارهای آبیاری از هفته سوم به بعد اعمال شدند. نتایج حاصل از تجزیه وتحلیل آماری تحقیق حاضر حاکی از آن است که برنامه ریزی و مدیریت کم-آبیاری در مقایسه با آبیاری کامل مخاطره آمیز بوده و به دقت و توجه فراوانی نیاز دارد. اعمال هرگونه تنش رطوبتی در مراحل نمو اندام های زایشی در ذرت باعث کاهش عملکرد می شود، به طوری که تیمار ET50% با عملکرد دانه برابر با 435/0تن در هکتار کمترین عملکرد را داشته است که در مقایسه با تیمار ET125% با عملکرد 92/13 تن در هکتار تفاوت چشمگیری دارد. بیشترین کارآیی مصرف آب (WUE) مربوط به تیمار: تراکم کشت 85000 بوته در هکتار و سطح آبیاری ET 125% و آرایش کشت 2 ردیفه با مقدار 46/1 کیلوگرم در متر مکعب است. فاکتور پاسخ محصول (Ky) نیز در محدوده 25/1 تا 6/1 قرار گرفت. تیمارهای تراکم کشت و آرایش کشت روی بیشتر صفات مورد آزمایش تاثیر معنی داری نداشتند.