تاثیر اجرای آموزش مبتنی بر دستاورد بر صلاحیت بالینی دانشجویان پرستاری

علی رغم پذیرش جهانی آموزش مبتنی بر دستاورد، مستندات تحقیقی در مورد اثر آن بر صلاحیت بالینی دانشجویان پرستاری (مهارت های شناختی و رفتاری) بسیار اندک است. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر آموزش مبتنی بر دستاورد در مقایسه با آموزش سنتی بر صلاحیت بالینی دانشجویان پرستاری بود.
در یک مطالعه نیمه تجربی با طرح دو گروهی پیش آزمون- پس آزمون، 26 دانشجوی پرستاری به صورت سرشماری انتخاب و به صورت تصادفی ساده به دو گروه کنترل و دو گروه تجربی تقسیم شدند. هر گروه شامل 6 تا 7 نفر بود. پس از اجرای پیش آزمون مهارت های شناختی، دانشجویان گروه های کنترل با روش سنتی و دانشجویان گروه های تجربی با روش آموزش مبتنی بر دستاورد به مدت 9 روز تحت آموزش بالینی قرار گرفتند. مهارت های شناختی دانشجویان با پس آزمون و مهارت های رفتاری با چک لیست مورد مشاهده قرار گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های ویلکاکسون، من ویتنی و دقیق فیشر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
آموزش مبتنی بر دستاورد در ارتقای مهارت های شناختی و رفتاری دانشجویان موثر بود. میانگین مهارت های شناختی گروه تجربی در پس آزمون و همچنین مهارت های رفتاری آنها، در تمامی موارد و در کل بطور معنی دار از گروه کنترل بیشتر و نیز صلاحیت بالینی دانشجویان گروه تجربی بطور معنی دار از گروه کنترل بیشتر بود.
روش آموزش مبتنی بر دستاورد بیش از روش سنتی منجر به ارتقای صلاحیت دانشجویان پرستاری می گردد. پیشنهاد می شود از این روش در آموزش بالینی بیشتر استفاده گردد.