مدل سازی فیزیکی اثرات فاصله داری و پرکننده درزه ها بر راندمان چالزنی در معادن

چالزنی در توده سنگ ها اولین عمل اجرایی در عملیات استخراج به شمار می رود. لذا شناخت صحیح پارامترهای دخیل در آن و بررسی کیفی و کمی هر یک از آنها تاثیر بسیار زیادی در بهبود شرایط فنی و اقتصادی استخراج و کاهش زمان چالزنی و استهلاک ماشین آلات خواهد داشت.
در تمامی مطالعات جهانی انجام گرفته در مورد چالزنی بیشتر پارامترهای مربوط به ماده سنگ از جمله سختی، بافت، دانه بندی، چگالی، سایندگی و... مورد توجه قرار گرفته است. لذا در مقاله حاضر بررسی شرایط توده سنگ بیشتر مورد هدف بوده است. در این راستا، جهت بررسی شرایط چالزنی درسنگ های درزه دار با فاصله داری و پر کننده های مختلف، توده سنگ های درزه دار با فاصله داری 10، 20، 30، 50 سانتی متر با استفاده از بتن در آزمایشگاه مدل سازی فیزیکی گردیدند. در ادامه تمامی مدل های فیزیکی ساخته شده توسط دستگاه چالزنی مورد حفاری و زمان سنجی چالزنی قرار گرفتند. نتایج عددی حاصل از چالزنی مدل های فیزیکی مبین این مطلب است که با افزایش فاصله داری، زمان چالزنی به صورت نمایی کاهش یافته و با افزایش ابعاد پر کننده، زمان حفاری به صورت لگاریتمی کاهش می یابد.